Parrotlet 2 βδομάδων

[gkontos]

Καλησπέρα φίλοι μου
Ο εκτροφέας που μου το έδωσε μου είπε ότι 2-4 βδομάδες είναι η καλύτερη ηλικία να το πάρεις.. Και ότι έτσι συνδέεται μαζί σου..
Για φαγητό μου έδωσε να του δίνω μια ιδική κρέμα μέχρι να απογαλακτισει..

Τι να κάνω ρε παιδιά?

[maria p]

Αν ήταν 4 εβδομάδων θα ήταν έτοιμο. 2 εβδομάδων είναι μικρό. Ρώτησες την ακριβή ημερομηνία γέννησης; Αν έχεις τηλέφωνο ρώτησέ τον. Αλλά για να σου πει αποκλειστικά με κρέμα θα είναι όντως 2 εβδομάδων. Σου έδειξε πως να το ταίζεις και πως να μετράς την θερμοκρασία της κρέμας; Αυτό είναι το πιο σοβαρό θέμα. Κρέμα καυτή μπορεί να του τρυπήσει τον πρόλοβο, κρέμα κρύα μπορεί να το πνίξει.
Επίσης θέλει προσοχή στην απολύμανση των σκευών που θα χρησιμοποιείς μην κολλήσει κάποιο μικρόβιο.
Ποτέ τα χέρια από το ενυδρείο κατ' ευθείαν στο πουλί. Αυτό και αργότερα ισχύει.
Εδώ μπορείς να διαβάσεις λεπτομέρειες για το τάισμα στο χέρι, http://www.gouldianfinch.gr/GF_GEN_I...R_A0060_40.htm αλλά εγώ θα έλεγα να του το πας πίσω και να το ξαναπάρεις ενήλικο. Είναι πολύ εκπαιδεύσιμα τα parrotlets μην ρισκάρεις την υγεία του για την εκπαίδευση.

[gordon]

για το θέμα τησ εκπαίδευσης θα σου πώ πώς έμαθα εγώ τον δικό μου...δεν 3έρω άν είναι απόλυτα σωστό πάντος εγώ έτσι τον έμαθα...λοιπόν το δικό μου ήταν αρκετά μεγάλο και πετουσε καλά, το έβαζα λοιπόν πισω απο μια τζαμαρια και το κρατουσα , μετά εκλεινα την κουρτίνα και έτσι δέν μπορούσε να πετά3ει να πάει κάπου αλλού ...με αυτόν τον τρόπο πιανόταν απο πάνω μου και μετα απο μερικές επαναλληψεις (κανα μήνα) είχε συνηθίσει ...μετά έκανα το ίδιο με την κουρτίνα πιο ανοικτη... και με αργά βήματα τισ πρώτες βόλτες στο σπίτι...ΠΟΤΕ με ανοικτά παράθυρα...αργότερα αφού πλέον καθόταν πάνο μου , το άφηνα σε κοντινές αποστάσεις απο μένα και τέντονα το χέερι μου προς αυτόν...το απομάκρυνα όλο και πιό πολύ το χέρι μου για να το αναγκάζω να πετάει προς εμένα ...παράλληλα του σφύριζα λέγοντας και το όνομα του κάθε φορά ...έτσι μάθαινε τον ήχο και μετά απο πολλές φορές όταν σήκωνα το χέρι μου ή του σφύριζα ερχόταν πάνω μου....έτσι έμαθα εγώ τον δικό μου ...μετά απο λίγγο καιρό έμαθε ένα σορό πράγματα αλα να μή σας κουράζω...τον είχα πολλά χρόνια..μια μέρα μου έφυγε απο απροσε3ία ...έπεσε το κλουβί που ήταν στο μπαλκόνι ενώ δέν ήμουν σπίτι , και έφυγε....