(Θέλω να πιστεύω ότι) όλοι υποσυνείδητα συμφωνούμε στα εξής:
Έχουμε ένα χόμπι που βασίζεται στην λατρεία της (υδρόβιας) ζωής και της φύσης, καθώς και των νόμων που την διέπουν. Από κει και πέρα, αν θέλουμε να βάλουμε κάποιο "μπούσουλα" στο πως φερόμαστε στα ψαράκια μας, ίσως καταλήγουμε στα παρακάτω:
Να σεβόμαστε τα ψάρια μας και τις ανάγκες τους. Κάποια είναι θηρευτές, κάποια όχι. ¶λλωστε ο άνθρωπος είναι ο υπέρτατος (και πιο ανεύθυνος) θηρευτής στον πλανήτη. Αν είναι να ταΐζουμε με ζωντανή τροφή, ας φροντίσουμε να υποφέρει όσον το δυνατόν λιγότερο το θήραμα...¶λλωστε στη φύση (αν δεν κάνω λάθος) κανένα αρπακτικό δεν σκοτώνει από σαδισμό ή για λόγους επίδειξης. Μακάρι και οι άνθρωποι να φερόμασταν έτσι...
Και επειδή αναφέρθηκε και το θέμα του πως τρεφόμαστε ως άνθρωποι, το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε όλοι μας να συμμετέχουμε στην διαδικασία παραγωγής της τροφής μας. Γιατί; Γιατί έχω κοτέτσι, και πότε - πότε σφάζω και καμία κότα. Και πιστεύω πως αν όλοι μας είμασταν υποχρεωμένοι να παράγουμε ή/και να σφάζουμε το φαγητό που καταλήγει στο πιάτο μας, θα γινόμασταν κατά 90% χορτοφάγοι...
Sorry για το τεράστιο μήνυμα...
__________________
Αν η εμπειρία τρωγόταν, θα είχα πεθάνει από ασιτία
|
06-02-13, 19:26
Παρόμοια Θέματα
Θεματικός Τρόπος
