Θέμα για συζήτηση

[delta66]

ΟΚ και οι δυο ειναι τυπικα ενυδρειοφιλοι.

Υπο αυτους τους ορους, μπορει καποιος που εχει δυο παιδια, ενα γιο και μια κορη, και που δουλευει απο το πρωι ως το βραδι για να τα αναθρεψει και να τα σπουδασει, να λεγεται πατερας, οσο τυπικα μπορει να λεγεται πατερας και καποιος που το κανει αυτο μονο για το γιο, εξοικονομωντας ομως χρηματα βγαζοντας την κορη στο κλαρι.
Πατερας ο ενας, πατερας και ο αλλος, αφου στο τελος της ημερας, εχουν και οι δυο, ενα γιο και μια κορη.

Χοντρο, αλλα σατυριζω τη διαφορετικη συμπεριφορα του επονομαζόμενου ενυδρειοφιλου/πατερα, απεναντι στο ενα ψαρι (θηρευτη/γιο) και στο αλλο (fedder/κορη)

[kgf12345]

ολα ειναι θεμα οπτικης γωνιας.
την οποια την καθοριζει ο καθενας αναλογως με το τι μπορει(η θελει) να δει σαν λογικο.(πραγμα που αποδεικνυει ποσο "μικροι" ειμαστε γενικως σαν οντα)
ο σωκρατης ομως ελεγε πως μια ειναι η λογικη και ειναι ηθικη.

συμφωνω περισσοτερο με το σπυρο.χωρις αυτο να σημαινει κατι.

[Πάνος]

σας διαβαζω με ενδιαφερον και χαιρομαι την πολιτισμενη συζητηση...
μου αρεσει που αναλυονται οι διαφορετικες οπτικες του θεματος ασχετως με ποια ταυτιζομαι και με ποια οχι..

[Plakas]

Σπύρο ωραίο και σωστό το παραδειγμά σου....και πάλι όμως θεωρείς δεδομένη μια Α σχέση με τα ψάρια που έχει ο καθένας....και συγκεκριμένα μιλάς για "πατρική" σχέση που ίσως έχεις εσυ.

Τι θα έλεγες όμως αν μιλούσαμε για δύο γεωργούς που είχαν από δυο χοραφια? Ο πρώτος γεωργός καλιεργεί και τα δύο, ενώ ο δεύτερος έχει αφίσει ένα μικρό κομμάτι ακαλιέργειτο για να βλαστούν αγριόχορτα να τρων τα γαϊδούρια του που οργώνουν το καλιεργημένο του χοράφι.
Ποιός από τους πιο πάνω είναι ο καλύτερος γεωργός ή ποιος δεν είναι καν γεωργός.

Και κάτι ακόμα....το ότι ο Δουραμπεης έχει ενυδρείο με τσιπούρες για τους πελάτες της ταβέρνας του, τον έχει αυτόματα αποκλείσει από το χόμπι του ενυδρείου?
Αν σπίτι του ο Δουραμπεης έχει ένα δισκοενυδρείο και ένα με γκαπάκια...τα οποία τα αγαπά και τα φροντίζει όσο εσυ...ίσως και περισότερο, δεν τον κάνει σωστό χομπίστα?....Η κάνει διαφορετικό χόμπι από το δικό σου?

Τα πιο πάνω φίλε Σπύρο είναι με βάση το δικό μου ορισμό για το χόμπι που τον έχω αναφέρει πιο πάνω. Για εσένα το χόμπι σου μπορεί να είναι η φροντίδα και η προστασία των ψαριών γενικά.....οπότε όντος δεν κάνουμε το ίδιο χόμπι (με τα δικά σου δεδομένα) γιατί το δικό μου είναι η μεταφορά ενος υδροβιότοπου στο σπίτι μου και η όσο πιο πιστή αναπαράστασή του.

Με τα πιο πάνω δεν λέω ότι δεν ενδιαφέρομε για τα ψάρια που κρατώ.....θα λυπηθώ αν χάσω κάποιο και θα θυμώσω μαζί μου αν χάθηκε από λάθος δικό μου. Την άλλη μέρα όμως θα το αντικαταστήσω και η ζώη συνεχίζεται......αυτό εγώ δεν το θεωρώ "πατρική" σχέση.

Τέλος, όσοι από εσάς κάνετε αναπαραγωγές.....για πόσους γόνους που χάσατε κλάψατε?....ειδικά όσοι έχετε αφρικάνικα, ζωοτόκα ή κατάδικους που γεννοβολούν αβέρτα! Εγώ στην πρώτη γέννα που είχα (αφρικάνικα) χάρηκα πολύ που χωρίς μικρό ενυδριάκι για να μεταφέρω τη μαμά, επιβίωσαν 5-6 ψαράκια......ποτέ δεν σκέφτηκα τα 25-30 που φαγωθήκανε!......πόσο λάθος είναι αυτό τελικα?

[delta66]

Αποψη μου ειναι οτι και οι δυο ειναι γεωργοι γιατι ετσι κι αλλιως, ακομα και τα χαρτα και λαχανικα που καλλιεργουν για ... καταναλωση ειναι.
Ειτε τα ημερα για τους ανθρωπους, ειτε τα αγριοχορτα για τα γαιδουρια.

Αν υποθεσουμε οτι παραβλεπουμε το παραπανω αυτονοητο, το παραδειγμα δεν εχει ομοιοτητα με την περιπτωση των ενυδρειοφιλων , αφου
α) τα ακαλλιεργητα χορτα για τροφη ειναι αγρια, αδεσποτα, οχι καλλιεργεια του γεωργου, ενω τα feeders δεν ειναι αδεσποτα που εμφανιστηκαν απο μονα τους σε ενα .... παρατημενο ενυδρειο μας, ασχετα που και αυτο να γινοταν, και παλι θα επρεπε να τα φροντισουμε σαν σωστοι χομπιστες (ενυδρειοφιλοι) και οχι επαγγελματιες (γεωργοι),
β) το βασικοτερο, τα χορτα δεν εχουν νοημοσυνη σαν των ψαριων για να νιωσουν το ιδιο.

Η ερωτηση για τον Δουραμπεη με προβληματιζει ακομα, λογω της εμπλοκης του επαγγελματος του.Φερνω τον εαυτο μου στη θεση του για να απαντησω και λεω οτι αν ειχα το ενυδρειο με τις τσιπουρες στη δουλεια και παραλληλα ειχα και ενυδρεια στο σπιτι, που τα φροντιζα με χομπιστικη φιλοσοφια, θα ειχα σιγουρα καποιο ψυχολογικο προβλημα.

Αν η μεταφορά ενος υδροβιότοπου στο σπίτι σου ειναι το χομπι σου τοτε κανουμε το ιδιο.
Απλα εγω δεν βαζω ολα τα μερη ενος υδροβιοτοπου στο ενυδρειο μου, γιατι ειναι και μεγαλουτσικος ο ατιμος.
Θα εβαζα πχ σε αλλο ενυδρειο το σημειο που ζει το οκαρ και σε αλλο ενυδρειο το σημειο που ζει το γκαπι.
Οσο για την πιστη αναπαρασταση του βιοτοπου, ειμαστε πολυ μακρια κατα χιλιαδες ετη φωτος.
Ενταξει μπορει να φτασουμε να φερουμε απο τον Αμαζονιο αμμο, φυτα και ξυλα, αλλα το νερο δεν το φτιαχνουμε ουτε αν ημασταν διευθυντες στο Γενικο Χημειο του Κρατους.
Και το νερο ειναι το παν.
Απλα με καθαρο νερο και ιδιες τιμες μονο σε pH GH θερμοκρασια, αντε και TDS, να κανουμε τα ψαρια να ζησουν καλα.

Φυσικα δεν ειμαι με το μαντηλι στο χερι καθε φορα που χανω ψαρι αλλα μεταφορικα το θεωρω ως πατρικη σχεση, αφου εχω αναλαβει να τα αναθρεψω.
Αλλιως ας επαιζα PRO για να περναει η ωρα μου.

Για το γονο κανω οτι καλυτερο μπορω με τις γνωσεις που εχω και συνεχιζω να προσπαθω να τις εμπλουτιζω, αλλα και παλι δεν πιστευω οτι θα καταφερω να επιζησει ολος ο γονος (παρα μονο με "τεχνητη" αναπαραγωγη, μεταφορα αυγων, γονου, μπλε μεθυλεν κλπ)
Εξαλλου και παλι, ακομα και μεσα στο ενυδρειο, ενας εμπειρος εκτροφεας εχει μεγαλυτερη επιτυχια επιβιωσης γονου, απο οτι στη φυση.