Η Λιμνη μου στην Μυτιλήνη: "The Beginning"

[in the pond]

Συγνώμη παιδιά για την υπερβολική καθηστέρηση της απάντησης μου, αλλά δυστυχώς τις τελευταίες μέρες δεν είμαι και στα καλύτερα μου, όσον αφορά την τεχνολογία/διαδίκτυο. Ακόμα και τώρα, έχω έναν υπολογιστή που υπολειτουργεί και περιμένω αισίως μέχρι την Τετάρτη όπου θα έχω έναν καινούριο.

Bottom drainage aeration είναι ότι καλύτερο, ειδικά για λίμνες με βάθος μεγαλύτερο των 120εκ. Είναι ένα εύκολο στην κατανόηση και τοποθέτηση και κύριες του ευεργεσίες είναι η συνεχόμενη τροφοδότηδη φρέσκου οξυγόνου στα βαθύτερα σημεία, σε συνδιασμό με την εξαιρετικά επιτυχεμένη απορρόφηση της στεραιάς οργανικής που πέφτει στον πυθμένα της λίμνης. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις άνετα με την κατασκευή δύο ή και 3 ξεχωριστών λιμνών ενωμένες σαν συγκοινωνούντα δοχεία, ώστε να επιτυγχάνεται η απορρόφηση του νερού από την κυρίως λίμνη προς το προφίλτρο, ή και τον χώρο του φίλτρου και αντλίας, εξωτερικής ή και εσσωτερικής. Εύκολα επίσης μπορείς να χρησιμοποιήσεις επιπλέον ντεπόζιτο νερού ώστε να πραγματοποιείται αυτόματη αναπλήρωση ώστε να μην πέφτει η στάθμη του νερού. Αυτό ενδεικνείεται στην περίπτωση όπου θα γίνεται χρήση αντιχλωρίου στο νερό της υδατοπρομήθειας.

Αν με ρωτάτε για Bottom drainage aeration VS υπερχύλιση, απλά από τις γνώσεις μου και μόνο θα πώ ότι το πρώτο είναι μακράν ότι καλύτερο ειδικότερα για λίμνες με ΚΟΙ όπου απαιτούν "τόνους" οξυγόνου για την σωστή τους ανάπτυξη και υγεία.

Οξυγόνο μπορείς να παράσχεις μέσω κάποιας αεραντλίας για λίμνες.