Λίμνη για γόνους

[in the pond]

Γιάννο, πρόσεξε αυτό που σου λέει ο Σωκράτης σχετικά με την σταθερότητα του ΡΗ. Μεγάλες αλλαγές νερού σίγουρα και μην παραμείνεις μόνο στην εξάτμιση, γιατί διαφέρουν κατά πολύ οι παραμέτροι μιας πράσινης λίμνης από τις καθαρές που έχουμε μέχρι τώρα παρουσιάσει τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Η αιωρούμενη άλγη σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει και επικίνδυνη. Εγώ προσωπικά, θα σου πρότεινα συνεχόμενη ροή ώστε να οξυγονώνεται το νερό. Μην ξεχνάς ότι η άλγη είναι φυτό, πραγματοποιεί φωτοσύνθεση, ελευθερώνει οξυγόνο την μέρα, ενώ το βράδυ δρα εντελώς αντίθετα, δεσμεύοντας πολύτιμο οξυγόνο και ελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα, κάτι που μπορεί ακόμα και να σου αλλάζει τις παραμέτρους του νερού και να φέρει τη ζωή σε οριακά πλαίσια.

Μην ανησυχείς Γιάννο, γιατί στα τοιχώματα θα δημιουργηθούν σημαντικές ποσότητες άλγης ώστε να τρέφεται ο γόνος. Εξάλλου, δεν είναι αυτού του είδους άλγη που ταΐζει και τα μεγαλύτερα ψάρια στις μεγαλύτερες λίμνες?

Γιάννο, θα σου έλεγα ακόμα να δεις πιο προσεκτικά την ανάλυση του νερού της διάτρυσης. Κάποια μέταλλα μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα, ειδικά στο γόνο.

[yiannossavva]

Ρε παιδιά τελικά πρέπει να αλλάζω μεγάλη ποσότητα νερού η όχι?
Για την οξυγόνωση το καταλαβαίνω και θα το επιλύσω άμεσα.
Όσο για το ΡΗ δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Όσο είναι της γεώτρησης τόσο θα μπαίνει και στην λίμνη.
Η αλλαγή του ΡΗ μέρα-νύχτα είναι και αυτή αναπόφευκτη.

[in the pond]

Αρχική Δημοσίευση από yiannossavva

Ρε παιδιά τελικά πρέπει να αλλάζω μεγάλη ποσότητα νερού η όχι?
Για την οξυγόνωση το καταλαβαίνω και θα το επιλύσω άμεσα.
Όσο για το ΡΗ δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Όσο είναι της γεώτρησης τόσο θα μπαίνει και στην λίμνη.
Η αλλαγή του ΡΗ μέρα-νύχτα είναι και αυτή αναπόφευκτη.

Γιάννο, η συνεχής ροή ή και η συνεχόμενη ανατάραξη της επιφάνειας θα επιλύσει το πρόβλημα του ΡΗ, φτάνει να προβαίνεις στις αλλαγές νερού, όπως αναφέρθηκε από τον Σωκράτη. Πόσο βάθος έχει η λιμνούλα?

Γιάννο, δεν κατάλαβα τι εννοείς με το "Όσο είναι της γεώτρησης τόσο θα μπαίνει και στην λίμνη."

[PascM]

Φυσικά και πρέπει Γιάννο, τα μικρά είναι πολύ....κατουρλιάρικα.
Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να έχεις δοχεία που θα προετοιμάζεις πράσινο νερό αναγκαστικά.

Όσο για φίλτρο θα πρότεινα κάτι σε σπόγγου (ίσως και περισσότερα από ένα και ναι υπάρχουν αρκετά μεγάλα για να σε βολέψουν σε συνδυασμό με συχνές και μεγάλες αλλαγές νερού)

[exetlaios]

ρε παιδιά για γόνο και πράσινο νερό δεν έχω ιδέα και ρωτάω επείδη λόγω της άγνοιας μου , μου έκανε τεράστια εντύπωση...αλλά είναι δυνατόν για μερικούς γόνους να χρειάζονται σε τόσα πολλά λίτρα τόσο μεγάλες αλλαγές νερού εβδομαδιαίως κιόλας???????
Εντάξει ξέρω ότι άλλο φυσική λίμνη και άλλο μια πισίνα 3500 λίτρων αλλα μιλάμε για λίγους γόνους....και για 3500 λίτρα.....
Εννοείται πως αυτά τα ρωτάω για να εξηγήσει κάποιος και όχι σαν αντεπιχείρημα....

[PascM]

Για πόσα ψάρια πιστεύεις ότι μιλάμε; οκ γόνος αλλά πόσα θεωρείς ότι μπορεί να είναι;



....τα είδη ψαριών που αναφέρουμε μπορούν να γεννήσουν μερικές χιλιάδες ...μωράκια

[yiannossavva]

@Βασίλη

Όταν λέω "Όσο είναι της γεώτρησης τόσο θα μπαίνει και στην λίμνη." Μιλάω για το ΡΗ
Η λίμνη είναι 70 εκατοστά βάθος.

@exeltaios

Το πράσινο νερό είναι τροφή για τους γόνους. Η συζήτηση που γίνετε εδώ είναι για να ανταλλάξουμε ιδέες πως αυτό μπορεί να λειτουργείση καλύτερα. Σε κάποια σημεία στην προσπάθεια μας να έχουμε καλύτερες συνθήκες για τα ψάρια γινόμαστε και λίγο υπερβολική. Ίσως τελικά να μπορούν τα ψάρια να μεγαλώσουν μια χαρά χωρίς φίλτρα.

@Μάνο

Δεν ξέρω πόσα ψάρια θα μπορέσω να μαζέψω από την λίμνη μου.
Εδώ να πω ότι ετοιμάζω και άλλη αναπαραγωγή που αν πετύχει θα έχω 2-3 χιλιάδες μικρά!!!! Πρόκειται για 4 μεγάλα χρυσόψαρα που τα έχω σε 700αρι ενυδρείο.
3 θηλυκά και 1 αρσενικό 25 εκατοστών περίπου το κάθε ένα.
Ακολουθεί σχετικό βίντεο.



Στο σάμπ έχω μπόλικη πρασινάδα που είναι σαν κερατόφυλλο και ήθελα να ρωτήσω αν θα ήτανε καλό να την βάλω από τώρα στο ενυδρείο. Όταν θα γεννήσουν και αν ξενίσουν θα αποκρίνω τους γονείς από το ενυδρείο και θα τους επιστρέψω στην λίμνη.
Πάντως κυνηγητά βλέπω καθημερινά.
Στο κάτω μέρος του ενυδρείου έχω τοποθετήσει πλαστικά με τρύπες μήπως μπορέσουν τα αυγά να πέσουν από κάτω και να μην προλάβουν να τα φάνε

[in the pond]

Παιδιά, εδώ θα πω κάτι που ίσως ακουστεί ακραίο και ίσως φανεί αντίθετο με τη δική σας κρίση. Παρόλα αυτά όμως θα το πω γιατί δεν μπορώ να αγνοήσω παρακολούθηση αρκετών χρόνων στη λίμνη μου.

Η επιλογή των περισσοτέρων ψαριών στη δική μου λίμνη, έγινε σταδιακά και από διαφορετικούς χώρους. Όλα αυτά, για να διασφαλίσω ότι θα έχω πικιλομορφία χρωμάτων και γονιδίων, άρα και "δυνατότερους" απογόνους. Όπως και να το κάνουμε, αυτό προστάζει η φύση στον δρόμο της εξέλιξης.

Χρόνια τώρα παρακολουθώ την εξέλιξη του ζευγαρώματος και παρατηρώ ότι μόνο τα πιο δυνατά αρσενικά που εκτός των άλλων διαθέτουν και επιμονή αλλά και αντοχές είναι σε θέση να γονημοποιήσουν. Έχω δει 6-8 αρσενικά να κυνηγούν ένα θηλυκό, αλλά στο τέλος μόνο 2-3 αντέχουν να ακολουθήσουν την γονημοποίηση. Συνήθως αυτό δεν έχει να κάνει νε το μέγεθος του ψαριού, αλλά με τη φυσική του κατάσταση (καλή φυσική κατάσταση θα πει και καλύτερους απογόνους). Το αποτέλεσμα, είναι ότι έχω νέα ψάρια, πολύ δυνατά (αφού κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι και σήμερα σε ένα εξαιρετικά μικρό βιότοπο) με στοιχεία και χρωματισμούς εκπληκτικούς, έντονη την ανάγκη της επιβίωσης, αλλά το βασικότερο (που το έχω μάλιστα αναφέρει και στον Άντρο σε κάποια παλαιότερη συνομιλία μας) έχουν προσαρμοστεί άψωγα με το χώρο, είναι πιο άγρια για χρυσόψαρα, δεν έχουν τόσο φιλική διάθεση, δεν πλησιάζουν σε καμία περίπτωση γάτες / πουλιά και φυσικά ούτε εμένα. Έχω μελετήσει αυτή τους τη συμπεριφορά αρκετό καιρό, γιατί ενώ είναι ψάρια αρκετών χρόνων, εντούτοις δεν κατάφερα ακόμα να τα προσεγγίσω. Έχω διαπιστώσει ότι επειδή έχουν μεγαλώσει σε ένα χώρο με πολλούς εχθρούς και έντονο συναγωνισμό, δρουν ακόμα σαν "κλέφτες" ώστε να παραλάβουν ένα κομμάτι τροφή, δηλαδή κρατούν ακόμα κάποια στοιχεία που είχαν ενώ ήταν ακόμα γόνοι. Ξύπνησε δηλαδή η "αγριάδα" των ψαριών αυτών, κάτι που μου αρέσει αφάνταστα.

Ίσως μάλιστα να ακούγεται και λίγο αλλώκοτο, να υπάρχουν σε μια μικρή λίμνη πολύ φιλικά και αρκετά άγρια ψάρια. Ξέχασα να πω ότι είναι κοινονικότατα μεταξύ τους.

Είναι γεγονός ότι στη φύση ΔΕΝ ζουν τόσες εκαντοντάδες γόνοι μετά από κάθε γέννα και αυτό ισχύει σε όλα τα είδη ψαριών και όχι μόνο. Η ίδια η φύση το προστάζει αυτό και είναι κανόνας. Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε πιο βαθιά την προσέγγιση αυτή? Πιστεύετε ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να έχουμε καλύτερη ποιότητα ψαριών με την τυχαία δική μας επιλογή "γονέων"?

Προσωπικά θα πρότεινα στο Γιάννο:
1. Να δώσει δικαίωμα και σε άλλα αρσενικά από διαφορετικές φάρμες, με διαφορετικά γονίδια.
2. Να εξαφανίσει τις πέτρες από το βυθό, γιατί μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς ή ακόμα και το θάνατο του θηλυκού.
3. Να δώσει όσο περισσότερο χώρο μπορεί.
4. Να δει πως θα διαθέσει σωστά και που τους απογόνους, γιατί θα έχει πολλούς σε μια τέτοια παραγωγή.

Εν-τω-μεταξύ, εντός λίγων ημερών, θα μαζέψω όλα τα ψάρια μου ώστε να μεγαλώσω αρκετά τη λίμνη και έτσι θα έχω την ευκαιρία να φωτογραφίσω επιτέλους αυτά τα "άγνωστα" ψάρια και να δω πιο προσεκτικά τη συμπεριφορά τους σε συνθήκες ενυδρείου. Η αλήθεια είναι ότι δε θέλω να ταράξω τη γαλύνη τους, αλλά είναι αναγκαίο κακό στην περίπτωση μου.