Τα ψαρι που "φταιει" για ολα.

[hitman]

Το πρώτο μου ψαράκι το πήρα στο δημοτικό (πριν καμιά 10αριά χρόνια) και ήταν ένα χρυσόψαρο σε μια γυαλίτσα από το ετήσιο παζάρι της πόλης. 3-4 μέρες άντεξε δυστυχώς. Το ερέθισμα να ασχοληθώ με τα ψαράκια ξανά μου το έδωσε ένας φίλος με το 15αρι ενυδρυάκι του (ο οποίος παράτησε το ενυδρείο και τώρα ψάχνεται για παπαγάλο...). Και έτσι τον αύγουστο που μας πέρασε πήρα τον μονομάχο μου (λατρεύω αυτά τα ψαράκια) ο οποίος κατοικούσε στο 15αρι μου μέχρι πριν μία εβδομάδα που παρέδοσε πνεύμα (μάλλον dropsy... ). Τώρα διατηρώ ακόμα το 15αρι με μία θυληκή μονομάχο και ένα 60αρι κοινωνικό.

[Γιώργος Κ]

Στο δημοτικο διαβαζοντας μια εγκυκλοπεδια για ζωα...ειδα μια φωτογραφια με δισκους και διαβασα οσο μπορουσα για αυτα τα τελεια ψαρια....εκεινες τις εποχες ηταν πολυ δυσκολο να βρεις πληροφοριες για οτιδηποτε ειχε σχεση με ενυδρεια και για αυτο το λογο δεν τολμησα να παρω δισκους - ευτηχως εγραφε οτι ειναι δεν ειναι ευκολο να "φτιαξεις" τις καταλληλες συνθηκες για να επιβιωσουν στο ενυδρειο & δεν εγινα serial killer στα μοναδικα αυτα ψαρια!
Μετα απο την κατασκευη (απο το πατερα μου) ενος ενυδρειου 200 λιτρων και αφου εβαλα γκαπυ και αλλα ζωοτοκα..και μετα περνώντας από ολα σχεδον τα ειδη των τροπικων ψαριων και αγορα ακομα μεγαλυτερων ενυδρειων σιγα σιγα ηρθε η ωρα να πραγματοποιηθει ενα παιδικο ονειρο...η αποκτηση των δισκων που με ειχαν μαγεψει!!
Ευτηχως ειχα την καταλληλη υπομονη και δεν βιαστηκα ... Ναι και εγω καθαριζα τοτε τα υλικα του φιλτρου μου κατω απο τη βρυση αλλα δωξασι ο Θεος ειχα δυο βαρβατα φιλτρα οποτε αναλαμβανε το αλλο να διατηρησει τη "βιολογια" αφου τοτε η λεξη αμμωνια ΝΟ2 ΝΟ3 ηταν αγνωστες λεξεις για μενα!Με αυτο το τροπο -ευτηχως- δεν ειχα πολλες απωλειες σε ψαρακια .... απλα σε καθε αλλαγη setup τα χαριζα στον πετσοπα που ηταν ακριβως απο κατω!

[aginor]

ο αδερφος της κοπελας μου τις πειρε δορο ενα ενυδρειο 1 λιτρο με εναν μονομαχο. το θεωρουσα μια ηλιθια τσιπουρα αφου δεν εκανε τιποτα ολη μερα και ηταν σχεδον ακινιτο. (μετα καταλαβα οτι δεν ευτεγε το ψαρι)
στα γενεθλεια της της πειρα ενα ενυδρειο κανονικο 50 λιτρα για να δει πως ειναι και να εχει χωρο να κινουνται και τα ψαρια. στην αρχη εβαλα χρυσοψαρα. εν το μεταξυ ο μονομαχος απαιβιοσε μεσα στο κτελ κατα την μεταφορα απο το φυτιτικο στο πατρικο της σπιτι....
μετα που της πειρα το ενυδριο δωρο της το πειρα και κανονικα. ολη την ωρα το πειραζα και το σκαλιζα και ασχολιομουνα μαζι του. τελικα το πειρα και σπιτι μου και τωρα εχω 1 ενυδριο 250 λιτρα και χωρο να το κανο 1200λιτρα οταν περισεψουν λεφτα.....
Α! τωρα που εκανα το μεγαλο ισως της το ξανακανω δωρο....

[ΠΕΤΡΟΣ 21]

Ηταν 1980.Ενυδρειο 200 λιτρα,(ακομη δουλευει)φιλτρο βυθου.ΠΡΩΤΟ ψαρι ενας ωραιος κογκολεζος.Εχω ακομα βιβλιο της ΤΕΤΡΑ με τιτλο
ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ 1η εκδοση 1975.
Τροφες¨ΤΕΤΡΑΦΙΝ για χρυσοψαρα,ΤΕΤΡΑΜΙΝ βασικη τροφη σε φυλλιδια για τροπικα,ΤΕΤΡΑΜΙΝ ΛΟΡΖ ΦΛΕΙΚΣ για ΔΙΣΚΟΥΣ!!!ΤΕΤΡΑ ΚΟΝΤΙΣΙΟΝΙΝΓΚ τροφη απο Αλγη,ΤΕΤΡΑ μενου4 σε 1 ποικιλια τροφων ΤΕΤΡΑ ΡΟΥΜΠΥ για χρωμα!!και καλλιεργεια Αρτεμια!!
Για το νερﴨΑguasafe,Care Blackwater tonic.
Mαλακο νερο?Οταν εβρεχε!!
Αυτα ηταν τα "οπλα" μας τοτε.....το 1980
ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!
ΠΕΤΡΟΣ

[markos6888]

Ego den eixa kapoio psari sygkekrimeno... Apla apo moro eite se giatro itan eite allou, eite eixa agxos eite neyra ena enydreio panta me iremouse kai me xalarone...

[poseidon11]

Ένα κοπάδι νέον ήταν αυτά που με μαγνήτισαν....1995 περίπου...
Το ενυδρείο του φίλου (τροπικό-κοινωνικό-180λ) στο οποίο κατοικούσαν μύριζε πολύ άσχημα και έχανε ψάρια συνεχώς.

Η μαγεία μετατράπηκε σε απογοήτευση.

Ήρθαν οι μέρες που η όρεξη μετατράπηκε σε γνώση και η γνώση πραγματοποιούσε τα όνειρά μου.. (το κάνει ακόμη).

[Τσιακιτζης Θεοδωρος]

Εγω παλι ακουστε πηγα στον ξαδερφο μου στην θεσσαλονικη στα 12 και εκει βλεπω την πιο ομορφη εικονα που ειχα δει μεχρι τοτε. Ενα 120 κοινωνικο με σκαλαρια και κατι αλλα περιεργα ψαρακια που ουτε θυμαμε πως ητανε. Σοκ, δεος και θαυμασμος.Αυτο που θυμαμε ηταν πως ποτε δεν με αφηνε να τα ταιζω γιατι παντα τα ειχε ταισει αυτος απο πριν.Τον μησησα και... αποφασησα να αγορασω ενα δικο μου.Στην γιορτη μου λοιπον 14περιπου τοτε θα ημουν αγοραζω ενα 15 λιτρο ενυδρειακι. Φυσικα τοτε που να ξερω απο βιολογια και αλλα παρομοια. Αυτο το ερμο το 15λιτρο φιλοξενησε απο χρυσοψαρα και μονομαχους μεχρι και σκλαρια παντα ειχα την απορεια γιατι δεν την βγαζαν καθαρη τα καιμενα πανω απο 6 μηνες. τληκα αχρησα κατι να ψιλιαζομε και να αναζηταω πραγματα και βιβλια για να μαθω τι πρεπει να κανω. Τελικα για να μην τα πολυλογω αγορασα στα 15,5 χρονια μου το πρωτο 120λιτρο μου. Ασχετος εγω ακομα πιο ασχετοι οι πετσοπαδες που θυσαυριζαν απο την ασχετοσυνη μου και συνχηζομουνα απο την ασχετοσυνη τους, μου πουλουσαν ασυμβατα ειδη και φυτα με απετησεις για ενα ενυδρειο το οπιο δεν ειχε καν καταληλο υποστρωμα παρα μονο χαληκια. οταν τους ελεγα για υποστρωμα και αλλα συνπαραμαρτουντα η ακομα και για τεστακια μου ελεγαν οτι αυτα υπηρχαν μονο στο εξωτερικο κια οτι κοστηζαν μια περιουσια. Τελικα και για να μην τα πολυλογω το ενυδρειο εσπασε και ετσι το ονειρο τελιωσε. Αρχησαν παλι ομως οι εφιαλτες... επι 10 περιπου χρονια το ειδιο ονειρο καθε βραδυ, ψαρακια, υδροβια φυτα και υπεροχα ενυδρεια εροταν να με βασανησουν και να μου πουν αγορασε επητελουν ενα ενυδρειο βρε ανθρωπε του θεου να το βλεπεις και να χαιρεσε. Και ναι το εκανα με χαρα και εχω τωρα το υπεροχο 230λιτρο δισκοενυδρειο μου και πλεον ειμαι τυχερος γιατι εχω εσας που με προφυλασετε απο τους ασχετους και αχρειους πετσοπαδες

[yiapas]

πριν 14 χρόνια(λίγο πριν φύγω φαντάρος) βλέποντας ενυδρείο
φίλου μου με σκαλάρια είπα μόλις απολυθώ θα φτιάξω ένα ενυδρείο
έφτιαξα ένα 120λιτρο τελικά με ρεμιρέζους και νέον
έκανα υπομονή 4 χρόνια να μαζέψω φράγκα και να πάω τελικά
στην μόνιμη κατοικία μου οπού είχα χώρο γιατί κάπου είχε πάρει
το μάτι μου τους "ΔΙΣΚΟΥΣ"
αυτό ήταν κόλλησα

[kokbeast]

Πολύ ωραίο θέμα!! Πρέπει να ήμουν 13 χρονών όταν πήρα το πρώτο μου ενυδρείο (60 λίτρα). Τα ψαράκια που έβαλα αρχικά ήταν 2 tiger barbs, με παρέναιση του τύπου που τα πουλούσε γιατι ήταν σκληρά και θα άντεχαν στο καινούριο νερό. Βέβαια έχοντας μόνο 2 γινόταν το κυνηγητό της αρκούδας οπότε έβαλα 4 ακόμα φτιάχνοντας ένα μικρό κοπαδάκι και ισορρόπησε το πράγμα. Μάλλον η κινητικότητα και η ζωντάνια τους με έκαναν και τα κράτησα μέχρι που έφυγα για σπουδές. Στο ενυδρείο αυτό δεν μπήκαν ποτέ άλλα ψάρια