«Τους μονομάχους τους κρατάμε μόνους τους», μύθος?

[in the pond]

Έχουμε δυστυχώς συνηθήσει τους μονομάχους σε πολύ μικρά ενυδρεία, ακόμα και σε ποτήρια για σφηνάκια. Δυστυχώς αυτή η εικόνα έχει επικρατήσει δίνοντας την εντύπωση στον κόσμο ότι πρόκειται για πολύ δύσκολο οργανισμό στη συμβίωση. Είναι όπως και να το κάνουμε το δεύτερο πιο παρεξηγημένο ψάρι πειραματόζωο μετά τα χρυσόψαρα.

Όλη η κουβέντα είναι να δημιουργήσεις σωστές συνθήκες σε ανάλογα λίτρα με αρκετές φυσικές και όχι κρυψώνες έτσι να καταφέρεις να βάλεις μια μικρή ομάδα από μονομάχους (1 αρσενικό-2 θηλυκά) σε ενυδρείο τουλάχιστον 200 λίτρα, με πολλά φυτά και ξύλα. Είναι εφικτό να γίνει γιατί το έχω δει με τα μάτια μου, με τη διαφορά ότι υπήρχαν και άλλα είδη ψαριών μέσα και μάλιστα όχι εδώ στην Κύπρο.

Μπορούμε να φανταστούμε άνετα, ένα ενυδρείο 250 λίτρων με μόνο 4 δίσκους, ή μόνο 5 ψάρια Μαλάουι, αλλά όχι μόνο μια μικρή ομάδα αποτελούμενη από 3 μονομάχους (1 αρσενικό-2 θηλυκά). Κάποιοι θα πουν ότι χαραμίζουμε το ενυδρείο, κάτι που στο χόμπυ δεν ισχύει.

Το έχει δοκιμάσει κανένας αυτό και δεν έχει δουλέψει? Δεν το νομίζω!