Paratilapia "small spots east coast"

[Tolis]

Και συνεργασιες με συλλογους του εξωτερικου εχουμε μια χαρα. Προσβαση στα ψαρια υπαρχει (με ολες τις δυσκολιες). Ο προεδρος των Γαλλων μας δωρησε το 2004 ενα καρο νεαρα apistogramma πιασμενα αγρια στο Περου. Τα μεγαλωσαμε, τα αναπαραγαμε, και οταν ηρθε η ωρα να τα δωσουμε, δεν τα ηθελε κανεις. Εγω εχω επιτυχημενες αναπαραγωγες απο δυο ειδη Μαδαγασκαρης, και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τα παρει και τατρεχα στις Γαλλιες. Τα A. fasciatus που ειναι και σχετικα ευκολα ψαρια, τα στειλαμε στο βελγιο, εδω δεν ταθελε κανεις. Τιποτα ακομα δεν ειναι τοσο τραβηχτικο οσο τα κιτρινα κοκκινα μπλε χρωματα των δισκων εκτροφης?
Μεχρι στιγμης ειναι κυριολεκτικα μετρημενοι στα δαχτυλα ενος χεριου αυτοι που ενδιαφερονται.
Οπως σε ευρυτερη εννοια ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα αυτοι που ασχολουνται πιο συστηματικα με ενα ειδος ή μια οικογενεια ψαριων κι εχουν τις υποδομες για μια τετοια κινηση.

Όσοι έχουν μεγάλο ενυδρείο και θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοια ψάρια, μπορεί,πολύ απλά, να μην τους αρέσουν τα εν λόγω ψάρια και ο βιότοπος τους.
Επίσης, δεν έχουν σκοπό ούτε να γίνουν breeders αλλά ούτε να τα θυσιάσουν όλα στον βωμό της διάσωσης κάποιου είδους.

Αυτο ειναι σωστο. Και δεν μπορουμε να επιβαλλουμε σε κανεναν το "παθος" αυτο. Να το "εμπνευσουμε" ισως, αλλα μεχρι τωρα χλωμο το βλεπω.
Και μη ξεχναμε οτι περαν των παραπανω, αυτοι που θα θελησουν να ασχοληθουν πρεπει ναχουν και καποια αρκετη πειρα και να ξερουν τι κανουν.

[lingistis]

Στα ενυδρεία του Συλλόγου θα μπορούσαν να διατηρηθούν "δύσκολα" ή "υπό εξαφάνιση" ψάρια? ή σε κάποια δημόσια ενυδρεία?

Είναι κρίμα να μπαίνουν στο κόπο Έλληνες χομπίστες να ψάχνουν, να υποχρεώνονται, κλπ κλπ να βγάζουν γόνο και τελικά να μην διαδίδονται τα ψάρια στη χώρα μας.

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Και συνεργασιες με συλλογους του εξωτερικου εχουμε μια χαρα. Προσβαση στα ψαρια υπαρχει (με ολες τις δυσκολιες). Ο προεδρος των Γαλλων μας δωρησε το 2004 ενα καρο νεαρα apistogramma πιασμενα αγρια στο Περου. Τα μεγαλωσαμε, τα αναπαραγαμε, και οταν ηρθε η ωρα να τα δωσουμε, δεν τα ηθελε κανεις. Εγω εχω επιτυχημενες αναπαραγωγες απο δυο ειδη Μαδαγασκαρης, και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τα παρει και τατρεχα στις Γαλλιες. Τα A. fasciatus που ειναι και σχετικα ευκολα ψαρια, τα στειλαμε στο βελγιο, εδω δεν ταθελε κανεις. Τιποτα ακομα δεν ειναι τοσο τραβηχτικο οσο τα κιτρινα κοκκινα μπλε χρωματα των δισκων εκτροφης?

Αυτό είναι το χειρότερο...... δεν τα ήθελε κανείς....

..αλά και απ'την άλλη, θα ήσουν σίγουρος ότι αν κάποιος εκδήλωνε ενδιαφέρον θα μπορούσε να παρέχει στα ψάρια αυτά που πρέπει ή όταν τα βαριόταν ή έβλεπε κάποια πιο "όμορφα" ψάρια στο pet-shop της γειτονιάς, δεν θα τα πέταγε ή δεν θα τα χάριζε σε κάποιο pet-shop χωρίς κανείς να ξέρει το πόσο πολύτιμα είναι τα συγκεκριμένα ψάρια;

Σε τελική ανάλυση εγώ συμφωνώ ότι μεγάλος μέρος του χόμπυ μας είναι να έχουμε ψάρια που μας αρέσουν. Αν αναρωτηθούμε όμως: Τί εννοούμε όταν λέμε ότι μας αρέσει ένα ψάρι (είδος);;; ...Τί συμπέρασμα βγάζουμε;
Οι περισσότεροι απο μας "γουστάρουν" και, πολλές φορές λατρεύουν ένα είδος, λόγω συμπεριφοράς, ταμπεραμέντου, στοργικότητας προς το ταίρι ή τους γόνους τους και πολύ μετά πάει η εξωτερική εμφάνιση.

Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για να θέλουμε και να μας αρέσουν κάποια ψάρια πρέπει να δούμε συμπεριφορές, ταμπεραμέντο κλπ. και όχι χρωματισμούς ή σχήμα. Για το δούμε αυτό πρέπει να τους παρέχουμε τις κατάλληλες (αν όχι ιδανικές) συνθήκες προκειμένου να ζουν αξιοπρεπώς, να αναπαράγονται κλπ. Και δεν υπάρχει ούτε ένας (διαψεύστε με, αν μπορείτε!!!) που δεν "τρελλαίνεται" όταν τα ψάρια του γεννήσουν!! Αυτό τί σημαίνει;;

Σημαίνει ότι πολλοί απο εμάς οι οποίοι έχουν τα ενυδρείο που μπορεί να φιλοξενήσει κάποια ψάρια, αν το σκεφτούμε λίγο θα δούμε ότι στην πραγματικότητα θέλουμε να έχουμε κάποια ψάρια στα οποία θα περέχουμε κατάλληλες συνθήκες, θα αναπαραχθούν και θα ζουν όμορφα και παράλληλα θα έχουμε βάλει και ένα λιθαράκι στην διάσωση αυτών των ψαριών.

Τότε και μόνο τότε, πιστεύω ότι θα εξαληφθεί το φαινόμενο του .... δεν τα ήθελε κανείς

[Tolis]

Στα ενυδρεία του Συλλόγου θα μπορούσαν να διατηρηθούν "δύσκολα" ή "υπό εξαφάνιση" ψάρια? ή σε κάποια δημόσια ενυδρεία?

Στο Συλλογο μεχρι στιγμης και οσο ισχυει η τρεχουσα κατασταση, δλδ προσβαση μια φορα την εβδομαδα (αντε κι αλλη μια ισως μες στη βδομαδα απο κανεναν ξεμπαρκο), εχουμε στησει και τα αναλογα ενυδρεια, που να μην χρειαζονται κανεναν "απο πανω" συχνα. Οποτε δυσκολο.

Σε δημοσιο ενυδρειο, σε μια κουβεντα που ειχα με τον υπευθυνο της Ωκεανοπολης στο Αττικο παρκο, δεχτηκε μετα χαρας οταν γινει το ενυδρειο να στησει ο ΠΣΦΕ ενα μεγαλο ενυδρειο Μαδαγασκαρης. Ακομα εχουμε καιρο ομως.

..αλά και απ'την άλλη, θα ήσουν σίγουρος ότι αν κάποιος εκδήλωνε ενδιαφέρον θα μπορούσε να παρέχει στα ψάρια αυτά που πρέπει

Οχι βεβαια. Οσοι θα ηθελαν τετοια ψαρια θα επρεπε να πληρουν καποιες προυποθεσεις, πραγμα που κανει ακομα πιο δυσκολα τα πραγματα.

Οι περισσότεροι απο μας "γουστάρουν" και, πολλές φορές λατρεύουν ένα είδος, λόγω συμπεριφοράς, ταμπεραμέντου, στοργικότητας προς το ταίρι ή τους γόνους τους και πολύ μετά πάει η εξωτερική εμφάνιση.

Το αντιθετο συμβαινει, οι περισσοτεροι εδω κυττανε την εξωτερικη εμφανιση και λιγοι τα υπολοιπα.

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Το αντιθετο συμβαινει, οι περισσοτεροι εδω κυττανε την εξωτερικη εμφανιση και λιγοι τα υπολοιπα.

Αρχικά ίσως.
Πόσα topics και πόσα ακόμα posts υπάρχουν απο χομπύστες που "στάζουν μέλι" γράφοντας για το πόσο καλοί γονείς είναι τα Kribs ή τα Multies, πόσο εκρηκτικό ταμπεραμέντο έχουν τα demasoni ή πόσο "ανθρώπινο" χαρακτήρα έχουν τα Oscar κλπ.

Θέλω να πω ότι αν το καλοσκεφτούμε ναι μεν ξεκινάμε απο την εξ. εμφάνιση αλλά τελικά αυτό που μας αρέσει είναι η συμπεριφορά γενικότερα.

Οπότε την επόμενη φορά που μας γοητεύσει η εξ. εμφάνιση ενός είδους και θέλουμε σίγουρα να το δούμε να κολυμπά στο ενυδρείο μας.....ας σκεφτούμε ξανά και πιο εκτενέστερα γιατί μπορεί τελικά να καταλήξουμε σε ένα λιγότερο ενυπωσιακό εμφανησιακά είδος.

[fishme1]

Αρχική Δημοσίευση από Moutralewn

Αρχικά ίσως.
Πόσα topics και πόσα ακόμα posts υπάρχουν απο χομπύστες που "στάζουν μέλι" γράφοντας για το πόσο καλοί γονείς είναι τα Kribs ή τα Multies, πόσο εκρηκτικό ταμπεραμέντο έχουν τα demasoni ή πόσο "ανθρώπινο" χαρακτήρα έχουν τα Oscar κλπ.

συμφωνω με το παραπανω,αλλα γιατι ομως δεν δοκιμαζουν και καποιο αλλο ειδος ;

για παραδειγμα ο GIORGOS ειχε αναπαραγωγη απο pelvicachromis taeniatus και nanochromis parilus ποιος πηρε; εστω απο τους κριμπενσακηδες ;

για τα masken (που ειναι απο τα apistogramma που αναφερει ο τολης παραπανω) ως τωρα εχουν δηλωσει ενδιαφερον 3 ατομα.
ξερω οτι καποιοι εχουν απιστο , καποιο απο τα συνηθησμενα ειδη που ερχονται στα πετ σοπ,τα οποια ειναι ασιατικης εκτροφης ίσως αμφιβολου καθαροτητος και με πολυ ανθρωπινη παρεμβαση στην μορφη τους

και ολοι λενε για την συμπεριφορα αυτων των ψαριων αλλα δεν θελουν να δουν τιποτα αλλο ; αυτο δεν μπορω να το καταλαβω

[Giorgos]

Κατά καιρούς έχουμε φέρει πολλά και διάφορα είδη σπάνιων ψαριών (από προσωπικές πρωτοβουλίες) -από πολλές και διάφορες προελεύσεις- τα οποία αναπαράγαμε και μεγαλώσαμε το γόνο τους με επιτυχία. Κάποια από αυτά τα είδη (όσα θυμάμαι) είναι:
Paratilapia "small spots east coast"
Paretroplus nourissati
Pelvicachromis taeniatus "Dehane"
Nanochromis parilus
Apistogramma sp. masken
Apistogramma baenschi (πρωην sp. inka)
Mogurda adspersa
Melanotaenia parva

και κάποια ακόμα που μου ξεφεύγουν.

Όσο κι αν "τσιγκλίσαμε" και "πιέσαμε" διάφορα μέλη, μόνο ελάχιστα ψάρια καταφέραμε να δώσουμε σε χομπίστες της ελλάδας. (Έδωσα κάποια N. parilus μετά μεγάλης πίεσης και λίγα A. baenschi [και ο annivas]) Τα A. masken κατάφερα να τα δώσω εντέλει (τα έχει ο fishme1) στα βαθιά τους γεράματα αφού πέρασαν πολλές πολλές γέννες. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν κάποια από αυτά ακόμη.

Πάντως αξίζει η προσπάθεια να δούμε ποιοι και πόσοι χομπίστες ενδιαφέρονται για την διατήρηση και αναπαραγωγή σπάνιων ψαριών, και για ποια συγκεκριμένα είδη ενδιαφέρονται... μπας και ξανακάνουμε κάποιες ενέργειες.

[harilaos]

Pelvicachromis taeniatus "Dehane" υπάρχουν τώρα πια;;
Ποιος τα είχε φιλοξενήσει για να πάρουμε πληροφορίες;

[Kisifer]

Αρχική Δημοσίευση από Giorgos

Κατά καιρούς έχουμε φέρει πολλά και διάφορα είδη σπάνιων ψαριών (από προσωπικές πρωτοβουλίες) -από πολλές και διάφορες προελεύσεις- τα οποία αναπαράγαμε και μεγαλώσαμε το γόνο τους με επιτυχία. Κάποια από αυτά τα είδη (όσα θυμάμαι) είναι:
Paratilapia "small spots east coast"
Paretroplus nourissati
Pelvicachromis taeniatus "Dehane"
Nanochromis parilus
Apistogramma sp. masken
Apistogramma baenschi (πρωην sp. inka)
Mogurda adspersa
Melanotaenia parva

και κάποια ακόμα που μου ξεφεύγουν.

Όσο κι αν "τσιγκλίσαμε" και "πιέσαμε" διάφορα μέλη, μόνο ελάχιστα ψάρια καταφέραμε να δώσουμε σε χομπίστες της ελλάδας. (Έδωσα κάποια N. parilus μετά μεγάλης πίεσης και λίγα A. baenschi [και ο annivas]) Τα A. masken κατάφερα να τα δώσω εντέλει (τα έχει ο fishme1) στα βαθιά τους γεράματα αφού πέρασαν πολλές πολλές γέννες. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν κάποια από αυτά ακόμη.

Πάντως αξίζει η προσπάθεια να δούμε ποιοι και πόσοι χομπίστες ενδιαφέρονται για την διατήρηση και αναπαραγωγή σπάνιων ψαριών, και για ποια συγκεκριμένα είδη ενδιαφέρονται... μπας και ξανακάνουμε κάποιες ενέργειες.

Μήπως να ανοίγαμε ένα καινούργιο thread να δούμε τι ενδιαφέρον θα έχουμε και από άλλους χομπίστες?