Ζευγαρωμα!

[filoxenos]

Αρχική Δημοσίευση από Maverick

Αμέσως μετά την εκκόλαψη...Ελπίζω να σε κάλυψα

ΑΠΟΛΥΤΑ ! Κατατοπιστικότατος... Ευχαριστώ

[Mariel]

η νηκτικη κυστη δεν υπαρχει απο την αρχη,δημιουργειται μετα απο περιπου 3 εβδομαδες,και τοτε θα δουμε τα μικρα να ανεβαινουν για την πρωτη τους ανασα.τις πρωτες εβδομαδες απλα πεθαινουν τα πιο αδυναμα,συνηθως τις πρωτες 7-15 μερες.

[filoxenos]

Αρχική Δημοσίευση από Mariel

η νηκτικη κυστη δεν υπαρχει απο την αρχη,δημιουργειται μετα απο περιπου 3 εβδομαδες,και τοτε θα δουμε τα μικρα να ανεβαινουν για την πρωτη τους ανασα.τις πρωτες εβδομαδες απλα πεθαινουν τα πιο αδυναμα,συνηθως τις πρωτες 7-15 μερες.

Μισό λεπτάκι... Εδώ νομίζω ότι έχει γίνει ένα μικρό μπέρδεμα... ή εγώ έχω μπερδευτεί...
Από όσο ξέρω, άλλο πράγμα η νηκτική κύστη ("σάκος" που τα ψάρια γεμίζουν με αέρα και μέσω του οποίου μπορούν να πλοηγηθούν στην κολύμβηση) και άλλο ο λαβύρινθος (συμπληρωματικό όργανο αναπνοής σε κάποια είδη ψαριών).
Λογικά - δεν είμαι ιχθυολόγος, ούτε ειδικός και παρακαλώ διορθώστε με - η νηκτική κύστη, πρέπει να δημιουργείται τις πρώτες ημέρες, αλλοιώς τα ψάρια δεν θα μπορούσαν να κολυμπήσουν. Και νομίζω ότι η νηκτική κύστη δεν έχει σχέση με την ανάσα (τροφοδοσία οξυγόνου?) του ψαριού.
Εδώ αναφερόμαστε στον λαβύρινθο, ο οποίος πρέπει να έπεται σαν δημιουργία της κύστης λογικά, (γιατί πως θα πλοηγηθεί το ψάρι να πάει στην επιφάνεια να πάρει την ανάσα..?) και το ερώτημα είναι, πότε δημιουργείται το όργανο αυτό?
Ξαναλέω, ότι οι γνώσεις μου είναι πολύ περιορισμένες στο συγκεκριμένο θέμα (περισσότερο με τη λογική προσπαθώ να βγάλω συμπέρασμα) και οι ερωτήσεις έχουν την έννοια της σωστής πληροφόρησης και γνώσης, από αυτούς που γνωρίζουν.
Οσο περισσότερα γνωρίζουμε για τους οργανισμούς που έχουμε αναλάβει να διατηρούμε, τόσο καλύτερα θα παίξουμε αυτό το ρόλο...

[Maverick]

Η νηκτική κύστη δημιουργείται τις πρώτες μέρες και βοηθάει τα ψάρια να κολυμπήσουν οριζόντια και να κινούνται στη στήλη του νερού, ώστε να μπορούν να κυνηγήσουν την πρώτη τους τροφή. Απλά μετά από λίγο καιρό γίνεται ορατή και επεκτέινεται προς το πίσω μέρος του σώματος (στην αρχή είναι σαν μία φουσκάλα). Γιαυτό τα ψάρια κολυμπούν προς τα πάνω στην αρχή, για να πάρουν αέρα (όχι για αναπνοή, το είπα "ανάσα" στο προηγούμενο πόστ για να είμαι πιο περιγραφικός) και να γεμίσουν τη νηκτική τους κύστη και μόλις γίνει αυτό μπορούν και κολυμπούν ελεύθερα. Μάλλον μπερδεύτηκες με το λαβύρινθο όπως λέει ο filoxenos

[Mariel]

αχ,τι να κανω η ταλαιπωρη,τετοια ωρα που εγραφα το ποστ μπερδευτηκα...ηθελα να γραψω λαβυρινθο αντι για νηκτικη κυστη

[filoxenos]

Δέκα ημέρες πέρασαν από τη στιγμή που είδαν το φως οι μικροί Μονομάχοι και ο αγώνας τους για επιβίωση συνεχίζεται. Κάθε φορά που ανοίγει το καπάκι και πέφτει μέσα στο νερό το σμήνος με τις αρτέμιες (φωτό 1), μετά από λίγο τα μικρά ορμάνε μέσα στο ζωντανό σύννεφο και συναγωνίζονται να το εξαφανίσουν. Μετά, πρησμένα από τη λαιμαργία τους και αδύνατον πλέον να κινηθούν, αράζουν πάνω από τη… σκιά του κερατόφυλλου και της Cabomba (φωτό 2), προσπαθώντας να αφομοιώσουν την τροφή για να μπορέσουν πάλι την επόμενη φορά να είναι πρώτα στον αγώνα... Από εκείνη τη στιγμή, στο ενυδρείο δεν βλέπεις Μονομαχάκια, αλλά τεράστιες πορτοκαλί κοιλιές (!) με λίγο ψάρι από πάνω… (φωτό 3 & 4)

Δεν σας είπα όμως, απέκτησαν και συγκάτοικους τα μικρά! Τρία σαλιγκάρια από το διπλανό ενυδρείο τους κάνουν πλέον παρέα (φωτό 5), φροντίζοντας για την καθαριότητα του βυθού και γεμίζοντας τον τόπο… αυγά! Τα μικρά, τα κοίταξαν στην αρχή λίγο περίεργα, αλλά μετά απόλαυσαν την κουβεντούλα μαζί τους… (φωτό 6).

Και όσο για τα χρώματά τους? Αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο έντονα όσο μεγαλώνουν - πάντα μέσα από την παρατήρηση με τον φακό. Και όπως είναι φυσικό, έχω ήδη ξεχωρίσει το ομορφότερο! Είναι μεγαλύτερο από τα άλλα, τρώει περισσότερο, είναι πιο κινητικό και έρχεται συχνά στο μπροστινό τζάμι να με κοιτάξει περίεργα και μετά να κάνει βόλτες πάνω-κάτω, επιδεικνύοντας το ξεχωριστό του χρώμα…
Θα γίνει ένας Κούκλος! Ενας μεγάλος θαλασσί κούκλος! (φωτό 7)
…………………..


Υ.Σ.: - Όχι πως την έχω ψωνίσει, έτσι…?

[Mariel]

μια χαρα μεγαλωνουν,κι η δικια σου περιπτωση οσο παει και σοβαρευει συνηθως τα μεγαλυτερα μωρα καταληγουν να γινουν θηλυκα,οποτε μαλλον εχεις εντοπισει μια μελλοντικη κυρια μονομαχινα