Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από kgf12345
τακη μπραβο,πολυ ωραιο το αρθρο.
θα σταθω σε αυτο που αν και το λεω καιρο,λιγες φορες το εχω δει γραμμενο σε αρθρο(ισως και καμια):
"Κανόνας πρώτος: Κάθε είδος «κουβαλάει» τον αποκλειστικά δικό του γενετικό κώδικα, εκείνες τις πληροφορίες δηλαδή που υπαγορεύουν στα κύτταρά του πώς θα διαμορφώσουν την κατασκευή τους. Αυτό είναι ο τρόπος που έχει επιλεγεί από την ίδια τη Φύση και αυτός δεν αλλάζει επειδή έτυχε κάποιο ψάρι να αναπαραχθεί στην αιχμαλωσία. Η Φύση επέλεξε αυτούς τους συγκεκριμένους «δρόμους» σαν τους ιδανικότερους δυνατούς για το κάθε είδος έπειτα από εκατομμύρια χρόνια φυσικών επιλογών και αυτοί παραμένουν σταθερά ίδιοι."
τα υπολοιπα τα εχουμε λιγο πολυ ξαναδιαβασει αλλα η επαναληψη σιγουρα κανει καλο.και σιγουρα καθε φορα που ξαναδιαβαζεις κατι,σου μενει και κατι καινουριο που δεν το ειχες "ανακαλυψει" την προηγουμενη φορα.
ακομα και αν προκειται για το ιδιο αρθρο  |
Εν μέρει σωστό αυτό το κομμάτι αλλά ελλιπές (λογικό αν γράφτηκε το άρθρο το 2006). Σήμερα γνωρίζουμε περισσότερους μηχανισμούς που δρουν κατά την ανάπτυξη ανεξάρτητα από το DNA και καθορίζουν το φαινότυπο του οργανισμού.
Για παράδειγμα, επιγεντετικοί μηχανισμοί (
epigenetics) οι οποίοι ρυθμίζουν την έκφραση γονιδίων (αυξάνουν ή μειώνουν την έκφραση, ή τη σταματούν εντελώς) χωρίς να προκαλούνται αλλαγές στο DNA. Για παράδειγμα δύο οργανισμοί με πανομοιότυπο κώδικα DNA μπορεί να εμφανίσουν τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά εξαιτίας επιγενετικών αλλαγών κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης αν βρεθούν σε διαφορετικά περιβάλλοντα ή αν εκτεθούν σε διαφορετικές εμπειρίες. Μέσω των επιγενετικών αυτών μηχανισμών, είναι δυνατόν να μεταφερθούν πληροφορίες από γενιά σε γενιά (να "κληρονομηθούν" δηλαδή) χωρίς να υπάρξει αλλαγή στο DNA!
Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι τα
maternal effects (μητρική επίδραση), δηλαδή η επίδραση που έχουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος και γενικά η φυσική κατάσταση της μητέρας στο φαινότυπο των απογόνων. Αυτά τα συνταντάμε πολύ έντονα στα ψάρια. ΠΧ αν το θηλυκό εκτεθεί σε υψηλό στρες (ακόμα και σε μικρή ηλικία πριν από την κύηση) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στο φαινότυπο των μικρών που θα γεννηθούν στο μέλλον.
Γενικά οι οργανισμοί είναι σχεδιασμένοι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ένα εύρος συνθηκών. Όλες αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται όντως στο γενετικό τους κώδικα αλλά το πως θα χρησιμοποιηθούν εξαρτάται από τις συνθήκες στις οποίες εκτίθενται και ρυθμίζεται από πολλούς διαφορετικούς μηχανισμούς (όπως τα epigenetics). Οργανισμοί με ίδιο γενετικό κώδικα μπορούν να εκφράσουν διαφορετικούς φαινοτύπους (μορφολογικά, συμπεριφορικά, φυσιολογικά χαρακτηριστικά) σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Αυτό ονομάζεται φαινοτυπική πλαστικότητα (
phenotypic plasticity).
Γι'αυτό προσπαθώ να εξηγήσω συχνά ότι ένα άγριο ψάρι κι ένα ψάρι εκτροφής έχουν πολλές διαφορές και ίσως διαφορετικές απαιτήσεις παρά το γεγονός ότι ο γενετικός τους κώδικας θα είναι 99,99% ίδιος... Γιαυτό ας μην είμαστε απόλυτοι με τα "δόγματα" του παρελθόντος - φανταστείτε πόσα υπάρχουν ακόμα που δεν τα ξέρουμε
ΥΓ: Προφανώς αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα που δεν μπορεί να συζητηθεί μέσα σε μερικές γραμμές. Εδώ έγραψα 2-3 γενικά πράγματα, αν θέλετε μπορούμε να ανοίξουμε καινούριο θέμα για να μην το κάνουμε κόσκινο αυτό εδώ
