ΥΨΗΛΗ ΙΧΘΥΟΦΟΡΤΙΣΗ ΣΕ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑΔΙΚΑ

[christoschor]

Με αφορμή ένα ποστ του Τάκη στην παρουσίαση του ενυδρείου μου, θα ήθελα να ανοίξω το θέμα ώστε οι χρυσοψαράδες να ανταλλάξουμε απόψεις για τη μεγάλη αδυναμία μας, να φορτώνουμε το ενυδρείο με παραπάνω ψάρια παρασυρόμενοι από τη χαρά μας να τα βλέπουμε . Μα είναι τόσα πολλά και διαφορετικά που δύσκολα μπορείς να κρατηθείς. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν πάντα να έχουμε περισσότερα ψάρια από όσα πρέπει. Ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας ότι έχουμε ισχυρή φίλτρανση (άρα ο κύκλος του αζώτου ολοκληρώνεται κανονικά), θα έχουμε μόνιμο πρόβλημα με τα νιτρικά. Και εκεί τι κάνουμε? Τα φυτά δεν αποτελούν λύση, καθώς σε αυτές τις θερμοκρασίες που θέλουν τα χρυσόψαρα δεν αναπτύσσονται επαρκώς, αλλά επίσης ότι επιβιώνει από τις συνθήκες είτε το τρώει η άλγη, είτε τα ψάρια μας. Οπότε μένουμε με τρεις λύσεις: είτε αγοράζουμε μεγαλύτερα ενυδρεία (α ρε γυναίκα τι θα ακούσω ), είτε κάνουμε πολύ συχνές ή αυτόματες αλλαγές (εδώ να δεις τι θα ακούσω), είτε τα δίνουμε πίσω (με τπτ όμως ). Τ ο λέω αυτό διότι ο γραφών έχει σε ένα ενυδρείο 240l πέντε common/comet και ένα black moor. Αυτά κανονικά θα έπρεπε να είναι σε ενυδρείο 70*5+50= 400l. Συν ότι έχω σε καραντίνα και άλλα δύο common που έφερα απ΄τη δουλειά λόγω ich και τώρα με σπασμένο πόδι μου έχουν μείνει εδώ. Τάκη, Γιάννη και λοιποί σύντροφοι περιμένω απόψεις γιατί θα σαλτάρω....