16/3/2006 - Γέννα Platys (με φωτογραφίες)

[filoxenos]

Μετά από κυοφορία 30 ημερών, η “Boss” του κοινωνικού μου, η Μεγάλη Χρυσή Πλατίνα, σήμερα το μεσημέρι έβγαλε την τρίτη γενιά platys που γεννιούνται στα ενυδρεία μου…

Το πιο εντυπωσιακό ήταν το πρώτο που βγήκε, το οποίο αφού έκανε ένα αστραπιαίο κύκλο γύρω από τη μάνα του, έκατσε στην πλάτη της για λίγα δευτερόλεπτα (!) και μετά πήγε και κρύφτηκε στο δεξί πλάι της πλαστικής διαχωριστικής σήτας, κοιτάζοντάς με περίεργα... (φωτό 1 & 2)

Μεγαλόσωμα, με το έντονο χρυσαφοκόκκινο χρώμα τους σε πλήρη ανάπτυξη, αλλά αδύναμα να κολυμπήσουν, τα πρώτα νεογνά κάθισαν στον πάτο της γεννήστρας, κοιτάζοντας όλο απορία γύρω τους και προσπαθώντας να καταλάβουν τι ήταν αυτό που τα ανάγκασε να βγουν από την ασφάλεια της ζεστής μήτρας, στον παράξενο υγρό κόσμο που εκτεινόταν γύρω τους… (φωτό 3 & 4)

Λίγο αργότερα, το ένα μετά το άλλο μαζεύτηκαν και τα 6 μαζί σε μια γωνιά και αποχαιρέτησαν με ένα βλέμμα την γιγαντόσωμη μητέρα τους, που έβγαινε εκείνη τη στιγμή μέσα στην απόχη, για να ξαναγυρίσει στον αγαπημένο της… Φυσικά, μόλις βρέθηκε στα γνώριμά της στέκια, χωρίς άγχος πια, έβγαλε άλλα 5-6 μικρά που κρατούσε σφιχτά στα σπλάχνα της, αφήνοντάς τα να γνωρίσουν τη ζωή στη ρίζα της μεγάλης Anubias και μετά άρχισε να τσιμπολογάει τις πλούσιες άλγες από τα φύλλα της πρώτης Cabomba που βρέθηκε μπροστά της…

Καταχαρούμενος για την επιστροφή, ο Κόκκινος πατέρας των μικρών και σύζυγος της Μεγάλης Χρυσής Πλατίνας, προσπάθησε να δείξει τη χαρά του κυνηγώντας και τσιμπώντας την… κόρη του (!), από την προηγούμενη γέννα… Μετά, το ευτυχές ζευγάρι ο ένας κοντά στον άλλο, ξεκίνησαν για τον συνηθισμένο τους περίπατο κατά μήκος του ενυδρείου, έχοντας κάνει το καθήκον τους και έχοντας διαιωνίσει το είδος…

Τα μικρά στη γεννήστρα, τόση ώρα παρατηρούσαν φοβισμένα τις μεγάλες λάμψεις της παράξενης μηχανής που κρατούσε ο κακάσχημος γίγαντας (...), να αστράφτουν έξω από το ενυδρείο τυφλώνοντάς τα στιγμιαία και αναπολούσαν τις ήρεμες, σκοτεινές μέρες που πέρασαν μέσα στην κοιλιά που τα φιλοξενούσε…

Τώρα άρχιζαν τα δύσκολα γι’ αυτά…