Ευθανασία....

[Γιώργος Κ]

Θα συμφωνησω με τον Πανο στο οτι δε ξερουμε ποτε ειναι η ωρα να κανουμε ευθανασια!

Οταν ειχαν γεννησει οι δισκοι μου επρεπε να χωρισω το ενυδρειο - γεννηστρα στα 2 γιατι ειχα (συνολικα) 3 γεννες και τα πιο μεγαλα κυνηγουσαν τα μικρα αδερφακια τους. Εφτιαξα μια κατασκευη με τουλι και τα εβαλα .. ολα καλα και επεσα για υπνο! Το πρωι τα ειδα ΟΛΑ στην επιφανεια. Ανασαιναν ισα ισα ... και μερικα τα ειχε ρουφηξει το εσωτερικο φιλτρο της juwel και ειχαν χωθει στο σιποραξ! Επαθα σοκ .. καθομουν να τα βγαζω απο καθε ενα σιποραξ αλλα ειδα οτι βασανιζονταν και πηρα την αποψη να τα πιασω και να τα αφησω να ξεψυχησουν!
Κατι δε μου πηγαινε καλα ομως και εβαλα ανθρακα ... εβγαλα το τουλι και περιμενα ...
ΟΛΑ τα δισκακια επανηλθαν - δεν πιστευα στα ματια μου ... και ζουν ΟΛΑ (τωρα ειναι 1 χρονων και εχουν γινει γονεις τα ιδια) .

Η ζωη τους ηταν στο χερι μου! Αν σηκωνα την αποχη ουτε δυναμη να σπαρταρισουν θα ειχαν!!

Θα ειχα κανει ενα τεραστιο λαθος αν τα ειχα σκοτωσει και το χειροτερο δε θα μπορουσα ποτε να μαθω αν εκανα το σωστο η οχι!

Μπροστα σε αυτο το διλημμα η αποψη μου περι ευθανασιας διαμορφωθηκε! Δεν θεωρω οτι ειμαστε ικανοι να εκτιμησουμε την κατασταση καποιου ψαριου αρα δεν πρεπει να τους κανουμε ευθανασια!

Στο μελλον σε αλλη περιπτωση επιβεβαιωθηκε ξανα η παραπανω αποψη μου ... αρα νομιζω οτι θα επιμεινω σε αυτη!