το χόμπι του ενυδρείου

[rtolis]

Ανεξάντλητο θέμα...
Κατ' αρχήν ενστερνίζομαι απόλυτα τις απόψεις του Delta και του Nick.
Μερικές δικές μου απόψεις:

Το πρώτο που έχω να πω είναι ότι τα ψάρια καταλαβαίνουν και προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες. Θέλετε να το πούμε ατταβισμό, ένστικτο, συνήθεια, θέλετε να το πούμε και νοημοσύνη? Όπως θέλετε ας το πούμε. Καταλαβαίνουν τι γίνεται και προσπαθούν να υπάρξουν στις καλύτερες συνθήκες που μπορούν. Και οι καλύτερες συνθήκες εξαρτώνται από το πόσο καλύτερες συνθήκες θα μπορέσουμε να προσφέρουμε εμείς. Για τη νοημοσύνη: Δε νομίζω στον Αμαζόνιο και στη Βιρμανία όταν κάποιος πλησιάζει να ανεβαίνουν στην επιφάνεια και να περιμένουν τροφή... Αυτό είναι κάτι που προσαρμόσθηκαν να χρησιμοποιούν.

Συνεπακόλουθο 1ο: Βάλτε σύρματα κλουβιού στο ενυδρείο σας κι έχετε τη γενική εικόνα. Απλά κι ωραία. Αυτό κάνουμε. Το ότι δεν βλέπουμε τα σύρματα οπτικά δε σημαίνει ότι πρέπει να τα αποκλείσουμε και νοητικά...

Συνεπακόλουθο 2ο: Εδώ μπαίνει ο ο παράγοντας ότι δεν φτάνει μόνο το θέλω μας και η καλή πρόθεση, αλλά τι μπορούμε να προσφέρουμε σε κάθε ζώντα οργανισμό. Από ψάρι μέχρι άλογο. Κι εγώ θα ήθελα να έχω γαϊδαράκο αλλά δεν έχω 2 στρέμματα χωράφι. Κι εγώ θα ήθελα να έχω Oscar αλλά δεν έχω 300 λίτρα ενυδρείο μόνο για αυτόν...
Εδώ υπάρχουν 2 αποφάσεις: Ή είσαι προπέτης και συνεχίζεις να θες να έχεις αυτό που εγωιστικά θες ΕΣΥ σε συνθήκες που ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ότι δεν πρέπει ή αρκείσαι σε άλλα είδη.
Ο κάθε αιχμαλωτισμένος οργανισμός θέλει και ένα μίνιμουμ απαιτήσεων. Αν δε μπορούμε να το παράσχουμε πάμε σε λιγότερο απαιτητικά είδη. Δόξα το τω Θεώ υπάρχουν δεκάδες είδη για κάθε επίπεδο.

Άλλο θέμα: Υπάρχει το internet, υπάρχουν site, υπάρχουν forum, υπάρχουν τα πάντα. Μπορείς να μάθεις 5 πράγματα πιο πριν.
Δεν δικαιολογώ πλέον κανέναν να μην έχει 2 γενικές γνώσεις πριν ξεκινήσει και δεν δέχομαι ότι δεν υπάρχει χρόνος.
Μετά πως έχει χρόνο να θέσει όλες τις ερωτήσεις του για τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και να περιμένει όλες τις απαντήσεις?

Και πως γίνεται όταν είναι κάποιος να αγοράσει σκύλο να έχει χρόνο να ψάξει για όλες τις ράτσες και τι απαιτήσεις έχουν στα site και στα fora. Και να διαλέξει ποιά ράτσα θέλει. να διαβάσει βιβλία, να ρωτήσει γνωστούς κλπ κλπ? Αν σε ενδιαφέρει κάτι το ψάχνεις...
Απλώς τα ψάρια δεν κάνουν 300 ευρώ το ένα. Και άμα "ψοφήσει" και κανένα τι έγινε? 2 βήματα είναι το petshop.

Η βασική αρχή θα πρέπει να είναι ότι πρέπει να παράσχουμε τις καλύτερες συνθήκες που μπορούμε. Κι αν κάνουμε μια υπαναχώρηση στις συνθήκες σε ένα είδος ψαριού θα κάνουμε και στο επόμενο, και στο μεθεπόμενο, κ.ο.κ. Καλύτερα είναι να μην υπάρξει συμβιβασμός από την αρχή.

Επίσης να πω ότι είμαι εντελώς αντίθετος στα wild caught. Μένω εδώ γιατί οτιδήποτε πω θα τροφοδοτήσει αντιπαράθεση. παρακαλώ ας μείνει έτσι.

Να αναφέρω απλώς κάτι που είδα πρόσφατα: Τα Botia Sidthumunki, που θεωρούνται critical endangered, να εμπορεύονται ελεύθερα, ας καταλάβουμε την ευθύνη που έχουμε κι εμείς ως καταναλωτές..