Ποιο δρόμο θα διαλέξουμε?

[Genirous]

Κάποιοι θαυμάζουν τα άγρια ψάρια και κάποιοι τα εκτροφής. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τα βιοτοπικά ενυδρεία, κάποιοι τα φυτεμένα. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τους φυσιολάτρες και κάποιοι τους προπονητές. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τους ποταμούς και κάποιοι τους διαγωνισμούς. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν την αναπαραγωγή άγριου και κάποιοι το βραβείο του εκτροφής. E και;

Τι να κάνουμε τώρα;

Για τον λόγο που μερίδα δισκάδων θεωρούν κάποια άλλη μερίδα συνχομπίστες τους γερασμένους, σκουριασμένους, ξεπεσμένους,
για τον αντίστοιχο θεωρούνται εκείνοι ματαιόδοξοι, υποκριτές και αλαζόνες. Αν ηθικολογίσουμε δεν θα καταλήξουμε πουθενά. Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματά της.

Σύλλογος δισκάδων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει. Δεν πρόκειται να γίνει όσο υπάρχουν χομπίστες που δεν δέχονται να συνυπάρξουν με συνχομπίστες τους διαφορετικού χαρακτήρα και διαφορετικών στόχων. Δεν πρόκειται να γίνει γιατί ο καθένας θέλει τον Σύλλογο όπως τον θέλει εκείνος. Γιατί παρεξηγείται σε προσωπικό επίπεδο όταν βάζει την ατομικότητά του πάνω από την ομαδικότητα. Πρώτα δεν υπάρχει παιδεία και ακολούθως δεν υπάρχει σεβασμός, συμβιβασμός, φιλότιμο. Η Ελληνική Ενυδρειακή Ιστορία υπάρχει και επαναλαμβάνεται. Κανείς δεν έμαθε από αυτήν, απλώς όλοι μας την επιβεβαιώνουμε για άλλη μια φορά. Τι και αν αλλάζει το ψάρι; Τι και αν αλλάζουν τα πρόσωπα; Είμαστε όλοι γερασμένοι, σκουριασμένοι, ξεπεσμένοι, ματαιόδοξοι, υποκριτές, αλαζόνες.

Η απάντηση στο ερώτημα πιο πάνω είναι ''να κάνουμε συμβιβασμούς''.
Όπως κάνουμε στην προσωπική μας ζωή με τη δουλειά μας, την οικογένειά μας, τα οικονομικά μας κτλ.