Σαν την Χαλκιδική... μεσογειακό 220

[Παρης ΑΖ]

Παρακάτω μερικά βίντεο απο διάφορες στιγμές του.










-------------------------
Μέσα σε αυτούς του μήνες έφαγε οτι υπήρχε απο οστρακόδερμα

και κατάφερε να πιάσει και δυο σαλιάρες.

Κάπου εκεί η γυναίκα μου πάτησε πόδι και το χταπόδι πήρε πόδι..

Και φυσικά μετά της έλειπε..



(άλλα η ψυχολογία της γυναίκας είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί σε άλλο είδος φόρουμ)
-------------------------
Και μετά..
Τον Αύγουστο του 2020...
Πήγαμε διακοπές...
Για μια βδομαδουλα..


Και τα είχα ετοιμάσει όλα! Όλα!
Και την ψύξη μου την είχα
Και την αναπλήρωση την είχα
Και την ταΐστρα μου την είχα
Και φίλο να πάει δυο φορές να ελέγξει αγγαρεψα
Όλα τζιτζί ποπό...
-------------------------
Και γυρνάω και έχει χαλάσει ο θερμοστάτης της ψύξης
και πέσαμε πάνω στην βδομάδα του καύσωνα
και το ενυδρείο ειχε φτάσει 37 βαθμούς


Παιδιά τα έχασα σχεδόν όλα!
Τα ψαράκια άντεξαν, θεριά! δε λέω.
Οι ανεμώνες έγιναν όλες μύξες
Οι αχινοί νεκροί με τα αγκάθια τους πεσμένα
(οι αρσενικοί όλοι νεκροί, από τα θηλυκά έζησαν 4 που έχασαν τα αγκάθια τους, και ανέκαμψαν μετά απο κάνα μήνα)
Ο αστερίας κι αυτός μια μάζα από μύξες και κόκαλα.
Τα σφουγγάρια όλα μαύρα, μόνο το γκρι σφουγγαράκι άντεξε
Γαρίδες είχα πάνω από 10 και τώρα μετράω 4, που αυτές υποτίθεται αντέχουν γιατί ζουν στην ακροθαλασσιά.


Και έχει και συνέχεια..
Το νερό να μυρίζει, οπότε λέω πάμε για αλλαγή
Κάνω μια γερή αλλαγή νερού
( από σπασμένο αλάτι γιατί δεν προλάβαινα να ξαναπάω θάλασσα να πάρω)
Και μάλλον από το σοκ και το στρες τα ψαράκια βγάζουν ich
Εγώ για το ich μόνο έχω διαβάσει, δεν μου είχε ξανασυμβεί.. Οπότε ψάχνω για φάρμακα και βλέπω ότι όλα λένε πως σκοτώνουν όλα τα ασπόνδυλα λόγο χαλκού (αχινούς γαρίδες καβούρια κτλ)
Μέχρι να βρω φάρμακο χωρίς χαλκό και να το παραγγείλω, το ένα μετά το άλλο, πάνε και όλα τα ψαράκια..


Μου 'ρθε να τα παρατήσω..