Ασφαλής υπολογισμός μίξης νερών με διαφορετικό πεχα δεν μπορεί να γίνει.
Δλδ δεν μπορείς να πεις θα κάνω αλλαγή 50% με νερό που έχει 6.5 πεχα σε ενυδρείο που έχει 6.7 πεχα, και θα μου βγει νερό με 6.6.
Έχει γίνει σχετική ανάλυση και παλιότερα με τον xontros. Δεν έχω πρόχειρο λινκ.
Άσε που σε σκέτο ωσμωσης δεν μπορείς να κανεις αξιοπιστη μετρηση πεχα (λόγω μηδενικης KH).
Μια πιο ασφαλής μέθοδος ειναι να κατεβάσεις σταδιακά τις GH/KH.
Αυτές μπορούν να υπολογισθούν με ακρίβεια στη μιξη των νερών.
Με λίγα λογια, μη ψάξεις να φτιαξεις το πεχα στο ενυδρείο.
Φτιάξε τη gh/kh σωστη, και το πεχα θα έρθει μόνο του εκεί που πρέπει και με σωστό τρόπο.
Εγώ ακολουθούσα αυτη τη μέθοδο για σταδιακή πτώση.
Έκανα καθημερινά η καθε δυο μερες, μια μικρή αλλαγή με σκέτο ωσμωσης έτσι ώστε να πέσει μια μονάδα η GH.
Όταν ερχόταν η μέρα της αλλαγής ρουτινας, έκανα κανονικά την αλλαγή με μιξη βρυσης-ωσμωσης, με υπολογισμό έτσι ωστε να πέσει και πάλι μια μοναδα η GH.
Όλο αυτο το έκανα μέσω μέτρησης tds με όργανο, που ειναι πολυ πιο αξιόπιστη και εύκολη.
Αρκεί βέβαια να μην υπάρχουν αδιευκρίνιστης προέλευσης διαλυτα στο ενυδρειο (πχ αλάτι που επηρεάζει τη μέτρηση tds χωρίς να αλλάζει τη gh) και να συμβαδίζουν οι μετρήσεις gh tds, ετσι ώστε να ισχυει η γνωστή ισότητα gh-tds, 1 προς 17.8 (δεν χρειάζεται και απολυτη ισότητα, πάντα μπορει να υπάρχουν μερικά διαλυτα στο νερό).
Αυτο το εξακριβωνουμε με μετρηση gh και tds και αν ισχυει η παραπάνω αναλογια προχωράμε με έλεγχο μονο tds.
Δλδ έκανα αλλαγή με σκέτο ωσμωσης, σε ποσοστό τέτοιο ώστε να πέφτει το tds στο ενυδρειο 15-20 ppm.
ΥΓ βέβαια η πλάκα ειναι οτι μπορει να αργήσει πολυ να πέσει το πεχα με ώσμωση (ή να μη πέσει και ποτε αν υπάρχουν ασβεστουχα υλικά στο ενυδρείο), αφού απαιτείται η παρουσία οξεων για να πέσει το πεχα. Οξέα που παρέχει πχ η τύρφη.
Και ετσι στο τέλος να χρειάζεται και τύρφη
Ξαναρχομαστε λοιπόν σε αυτο που είπα πιο πάνω.
Φτιάχνουμε τα gh kh tds και το μόνο που μας ενδιαφέρει στο πεχα ειναι η σταθερότητα του.