Θα ήθελα παιδιά χωρίς να θέλω να σας πείσω για τις απόψεις μου να σας αναφέρω τα παρακάτω απο προσωπικές μου εμπειρίες.
Στην Βουλγαρία όπου είμουν φοιτητής ανάμεσα στα υπόλοιπα ενυδρεία μου είχα και ένα 180 λίτρων το οποίο είχα μετατρέψει σε "κοινωνικό ενυδρείο".
Πήρα πολλές συμβουλές απο τους μαγαζάτορες εκεί και δοκίμασα άπειρους συνδιασμούς μιάς που τα ψαράκια εκεί κόστιζαν ...."τίποτα". Με τα χρήματα που θα αγόραζα έναν δίσκο εδώ εκεί θα έπαιρνα καμιά 10ριά.
Μετα απο πολλές χαζομάρες (παρόλες τις συμβουλές των ειδικών) έφτασα στα εξείς συμπεράσματα τα οποία όταν τα λάβαινα σοβαρά υπόψην οι απώλειες εκμηδενίζονταν ως δια μαγείας.
1). Σεβόμαστε τις ζώνες που επιζητοιύν να έχουν κυριαρχία τα διάφορα είδη
πάνω ζώνη , μεσαία ζώνη και βυθός. Όποτε έβαλα δύο διαφορετικά σμήνη απο ψαράκια σε μία ζώνη είχα πρόβλημα μόνο εάν ήταν απαιτητικά ως προς την κυριαρχία της περιοχής
2). Εκανα παραγγελίες απο Ρωσία και Γαλλία γιατι κάποια είδη δέν τα είχαν και είδα οτι παρόλο που η καταγωγές του διέφεραν πολύ με τον ίδιο τύπου νερού τα πήγαιναν θαυμάσια. Αυτο συνέβαινε γιατι πλέον τα ψαράκια που αγόραζα ήταν γεννημένα σε συνθήκες αιχμαλωσίας και συνηθισμένα να ζούν πλέον σε απλό νερό της βρύσης αρκεί να έπαιρνα τα μέτρα μου για το χλώριο και τα βαραία μέταλλα.
3). Κάποια απο τα ψαράκια ήταν πολύ επιθετικά σε άλλα που είχαν μακριές ουρές ή ήταν πολύχρωμα (π.χ. γκαπυ) Τα μπάρμπους ειδικά το είδος τετραζόνας δέν ανεχόταν "μύγα στο σπαθί τους" σε θέματρα κυριαρχίας η σε ψαράκια με πλουμιστά πτερύγια.
4). Γκάπυ και νέον τα πάντρεψα μέσα στο κοινωνικό ενυδρείο απλά όμως τα πρώτα δέν έλεγαν να ξεκολήσουν έυκολα απο την πάνω ζώνη γιατι τα νέον (ολόκληρη 12άδα) ήθελαν την μεσαία ζώνη περισσότερο , υπερτερούσαν σε ταχύτητα και τα άγχωναν πολύ. Επι δύο χρόνια όμως καμία απώλεια.
Στα ψαράκια του βυθού τα προβλήματα ήταν ελάχιστα αρκεί να ηπήρχαν πολλά φυτα και κρυψώνες για να έχουν φωλιές η μέρη να κρυφτούν σε καποιες περιπτώσεις. Τα κορυντόρας δέν πρέπει βασικά να λείπου απο κανενός είδους ενυδρείο. Τα πλακώστωμα πολλές φορές ενοχλούσαν τα άλλα ψάρια γλύφοντας το σώμα τους κι έτσι τα έβγαλα.
Τέλος έβγαλα το συμπέρασμα οτι βασικό λόγο στην συμβίωση παίζει το διαφορετικό μέγεθος των ψαριων , φυσικά η ταχύτητα κολύμβησης στο κάθε είδος , ο χαρακτήρας (ήρεμα , επιθετικά , αδιάφορα) και η περίοδος (εάν είναι σε περίοδο αναπαραγωγής η όχι).
Για να λύσω κάποια πιθανή απορία σχετικά με τον τύπο του νερού που είχα στην βρύση ήταν ελαφρός μαλακό και δεν έβαζα τίποτε άλλο εκτός απο βελτιωτικό νερού για ενυδρεία (αντιχλώριο με βιταμίνες και πολύτιμες ουσίες για τα ψάρια σε κάθε αλαγή του ενός τρίτου 1/3 του νερού κάθε 10 μέρες.
Το κοινωνικό μου ενυδρείο των 180 λίτρων φιλοξενούσε περίπου τα 60 ψάρια (coliza kai trihogaster δηλαδή Λαβυρινθόψαρα , Gupy , neon , danio , corydoras)
Αυτά είναι πρoσωπικές εμπειρίες και τίποτε άλλο
|