240 λίτρα το 8 σταγόνες το δευτερόλεπτο με θερμοκρασία νερού 26,5 C. Για να είμαστε και σοβαροί, το 8 το βγάζω στο κατ' εκτίμηση. Μετράω ας πούμε 50-60 σταγόνες και σταματάω το χρονόμετρο. Με την ταχύτητα που βγαίνουνε θεωρώ ότι μπορεί να είναι και +/- μισή σταγόνα. Τρέχοντας το με 6 (έξι) σταγόνες το δευτερόλεπτο, στην συγκεκριμένη θερμοκρασία έχεις περίπου 45-50 ppm διοξειδίου.
Επαναλαμβάνω: με αυτές τις συνθήκες ροής, το μάτι μας είναι καρφωμένο καθημερινά στο μανόμετρο που δείχνει την πίεση εντός της φιάλης. Με το που πέφτει στο 40, καλύτερα σταματήστε την διάχυση και βγάλτε την φιάλη στο μπαλκόνι να αδειάσει για να την ξαναγεμίσετε. Με 6 σταγόνες το δευτερόλεπτο, η φιάλη θα αδειάσει τελείως σε 2 περίπου ημέρες και τις τελευταίες 4-5 ώρες το μανόμετρο δεν μπορεί να ελέγξει την ροή. Εάν έχετε και δεύτερη φιάλη - πολύ εξυπηρετικό - είναι η στιγμή να την γεμίσετε. Αλλιώς μπορεί να βρείτε κάποια στιγμή όλα τα ψάρια νεκρά.
Σε αυτές τις συνθήκες, με το που ανάβουνε τα φώτα, σε μισή ώρα βλέπεις τις πρώτες φυσσαλίδες οξυγόνου να ανεβαίνουν από τα φυτά, ενώ στην μιάμιση ώρα το ενυδρείο θυμίζει αναψυκτικό.
Το δεύτερο (18 σταγόνες το δευτερόλεπτο) σε 200 λίτρα με θερμοκρασία νερού περίπου 11 βαθμών. Εδώ το περιθώριο λάθους είναι μεγαλύτερο, αλλά δίνω την καλύτερη εκτίμηση που μπορώ.
|