Παρά το ότι συμφωνώ κι εγώ στο ότι το θέμα καλό είναι να λήξει, όπως αναφέρθηκε, θα ήθελα σχολιάσω δύο πράγματα.
Πρώτον:
Κανείς μας δεν είναι "ειδικός" στους αστακούς. Αν πονάει, αν δυσκολεύεται χωρίς δαγκάνες, αν τρώει με αυτές, αν έχει στις δαγκάνες νεύρα και αγγεία .... όλα μπορεί να ισχύουν, αλλά μπορεί και όχι.
Το σίγουρο πάντως είναι (και χωρίς να πρέπει να είσαι ειδικός) ότι τις δαγκάνες του τις έδωσε η φύση. Σίγουρα λοιπόν κάποιο λόγο είχε, και κάπου του χρησιμεύουν. Αρα, χωρίς αυτές,
κάπου θα δυσκολεύεται(έστω και αν δεν μπορούμε να ξέρουμε που).
Στο κάτω κάτω με τη λογική (του παραλόγου) ότι αφου δεν πονάει (αν δεν πονάει) ας τις κόψουμε, όσοι έχουμε ψάρια που είναι κάπως.... μεγάλα, ας τους κόψουμε τις ουρές για να ... γλυτώσουμε λίγο μήκος. Γιατί όχι? Θα χωράνε και περισσότερα ψάρια στα ενυδρεία μας. Αλλωστε μπορεί και οι ουρές να μην πονάνε αν κοπούν!!!!
και δεύτερον:
Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από L-18
Τάκη δεν είπα ότι είναι το ίδιο. Εγώ αναφέρθηκα στα σχόλια περί φιλοζωίας και είπα ότι δε μας θεωρώ φιλόζωους... χομπίστες μερικοί ίσως!! Είπα οτι ο φιλόζωος δεν αιχμαλωτίζει, απλά παρατηρεί τη φύση.
|
Κατ'αρχήν αυτός που παρατηρεί τη φύση λέγεται φυσιολάτρης.
Καμία σχέση με το "ζωόφιλος" ή όχι.
Οσο για την αιχμαλωσία....... σε λίγο θα αισθανόμαστε σαν τον δολοφόνο με το πριόνι (ή το ενυδρείο)
Σε αυτήν την περίπτωση που αναφέρεις, είναι όσα μαγαζιά έχουν τους μονομάχους στα ποτηράκια του λικέρ, κάποια μαγαζιά που έχουν για ντεκόρ ένα ψάρι μήκους 60 πόντων σε ενυδρείο μήκους 61 πόντων (που έχουν αναφερθεί κι εδώ) και διάφορες άλλες τέτοιες περιπτώσεις.
Εδω μέσα όμως δε νομίζω ότι θα βρείς τέτοια παραδείγματα.
ΟΛΟΙ μας φροντίζουμε τα ψάρια μας να είναι σε περιβάλλον που πρέπει, με τις συνθήκες που πρέπει.
Οπωσδήποτε δεν είναι στη λίμνη ή στη θάλασσα από όπου κατάγονται, αλλά οι συνθήκες στις οποίες ζουν στα σπίτια μας δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε θυμίζει "βάρβαρες αιχμαλωσίες".
Αλλωστε αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει έναν ψαρούλη τι προτιμάει, να είναι στη θάλασσα και να κινδυνεύει να φαγωθεί από κάποιον μεγαλύτερο ψαρούλη και να τρώει όταν και αν βρίσκει τροφή, ή να είναι στο ενυδρείο σου με ψάρια που σίγουρα δε θα τον φάνε και θα έχει την τροφή του σωστή και τακτικότατη, δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι θα διάλεγε το πρώτο.
Με το σχόλιο που κάνεις μας προσβάλεις όλους, μια και είναι σαν να λες σε όλους μας ότι όχι απλά δεν ήμαστε φιλόζωοι, αλλά ότι βασανίζουμε τα ζώα μας στα κλουβιά.
Χομπίστες, ναι... είμαστε, όπως λες. Ομως κανείς μας δεν αδιαφορεί για το αν ζουν τα ψάρια του καλά ή άσχημα. Και αυτό νομίζω ότι μπορώ να το πω στο όνομα όλων εδω μέσα.
Χώρια που το συγκεκριμένο σχόλιο ακούγεται από κάποιον που ότι δεν τον βολεύει στη "μορφολογία" του ζωντανού που φιλοξενεί στο ενυδρείο του, το αφαιρεί...... Ε !! μάλλον δεν κολλάει και πολύ !!!
Οπότε, μια και ο τίτλος του ποστ σου είναι σχετικός με τον σεβασμό, μπορώ να στο ζητήσω κι εγώ... Λίγος σεβασμός δε βλάπτει !!!!