Λίγο το όνειρο που είχα από μικρός, λίγο η αγάπη μου για την θάλασσα και γενικά τα ζώα και φυσικά η δημιουργικότητα με ώθησαν να πάρω τελικά την απόφαση να αποκτήσω το πρώτο μου, 60λτ, ενυδρείο. Δεν γνώριζα βέβαια σχεδόν τίποτα για τις ευθύνες και τον κόπο που απαιτεί ένα ενυδρείο και δεν σας κρύβω ότι η απογοήτευση (απόρροια της κακής αρχής) με τρόμαξε. Τελικά ξεπερνώντας την ανακάλυψα πως ένα ενυδρείο αποτελεί, τουλάχιστον για μένα, την απόλυτη ψυχοθεραπεία. Μετά από ατελείωτες ώρες εργασίας, στρεσαρίσματος και κυκλοφοριακού η καθημερινή φροντίδα του ενυδρείου είναι μια ευχάριστη ανάσα για μένα. Το έχω στο καθιστικό, δίπλα από τον καναπέ (μετά από καυγά κατάφερα να το βάλω εκεί) και περνάω πολλές στιγμές παρατηρώντας τους μικρούς, ευαίσθητους φίλους που ζούν εκεί μέσα χάρη στην φροντίδα μου (έστω και όχι τόσο άρτια και επαγγελματική, μα προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ να την βελτιώσω).
Είναι το πρώτο πράγμα που αντικρύζω κάθε πρωί...ξυπνάω φτιάχνω μια κούπα καφέ, ανάβω τσιγάρο και κάθομαι δίπλα τους παρατηρώντας τα στο ενυδρείο με τα σβησμένα φώτα...προτιμότερο θέαμα από τις πρωϊνες και καλά "ενημερωτικές" εκπομπές της TV.
|