Αφού λοιπόν του έδωσα δρόμο (με το που ακουμπησα το πλαστικο κουτι στα χορτα τρελλαθηκε, ανοιγωντας το καπακι εξαφανίστηκε εν ριπη οφθαλμου), η λίμνη έγινε πάλι ασφαλής για τα ψάρια μου. Απο όσο μπόρεσα να δώ, οι μόνες απώλειες που είχα ήταν τα τέσσερα "αργοκίνητα" ψάρια μου, όλα διακοσμητικά φινταιλς χρυσόψαρα και οράντα. Σε πεισμα όλων οσων μου ελεγαν το αντιθετο είχαν υπομείνει χειμωνες με παγο στη λιμνη χωρις απώλειες. Η ταχύτητά τους όμως τους στοίχισε τελικά..
Θα ήταν φρόνιμο να ξαναβάλω τέτοια ψάρια στη λίμνη μου τέτοιαν εποχή, ή να περιμένω του χρόνου την άνοιξη; Πρέπει να δω τί θα κάνω και με τους φετινούς γόνους μου, είδα ήδη τέσσερις που ξεκίνησαν να κοκκινίζουν, δεν μπορεσα να δω αν εχει πιο μικρα, μαύρα ακομα.. Άρα είμαι σε αριθμό στα ίδια και δεν ξέρω αν θα τα αντέξει η λίμνη να βάλω νεα οράντα.
|