Πως προκυπτουν καποια πραγματα... Και εμείς, καποια παιδία εδω απο τα Γιαννενα λεγαμε πριν μερικες μερες για την κατάληξη του συλλόγου κτλπ. Αυτό που εχω καταλάβει, αν και απο μακρια, μεσω των φορουμ, είναι οτι στην Αθήνα λόγω των αποστάσεων η δυνατότητα του να γίνονται εβδομαδιαίες ή μηνιαίες συναντήσεις είναι αρκετά δυσκολο, πραγμα απαραίτητο για την διατήρηση της εννοιας ενός "συλλόγου" ή μιας οποιαδήποτε "ομαδας".
Εκτός αυτού, μαζί δεν κανουμε και χώρια δεν μπορουμε... Συνεχώς γίνονται τσακωμοί για ψύλλου πήδημα με αποτελεσμα παρεες να χαλανε, αξια μελη να μην θελουν να ξανα-ακουσουν για φορουμ και αλλα τετοια ωραία. Οποτε οταν υπάρχει ενα τετοιο κλιμα είναι δυσκολο να δομηθεί κατι το οποιο θα αντέξει μακροπροθεσμα.
Επισης, θυμαμαι πως βασικό παραπονο ηταν το "γιατί μόνο στην Αθήνα;" Π.Χ. περυσι, που είχε γίνει η παρουσίαση στην Εκθεση στη Θεσσαλονίκη, ήταν εξαιρετική, και δεν νομίζω να μην υπήρχε καποιος που να μην έμαθε κατι απο εκεινη την παρουσιαση. Οταν όμως γίνεται μια φορα στα δυο χρόνια και με το ζόρι σε καποια αλλη πολη περαν της Αθήνας... δυσκολο να καλείται Πανελλήνιος. Αναγνωρίζω πως είναι επίσης δυσκολο να γίνεται κατι και στις αλλες πολείς, όταν στην Θεσσαλονίκη είχε καμια 30-35 ατομα (αν θυμαμαι καλα).
Αν και δεν γνωρίζω την ακριβως την προϊστορία καθότι είμαι στον χώρο περίπου 3,5 χρόνια, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως δεν μπορουμε να αντέξουμε να είμαστε με καποιον με αντίθετη αποψη (...)
__________________
Γιώργος 
|