Τα lifallili είναι όντως ποταμίσια αφρικάνικα, αλλά δεν έχουν καμμία δουλειά με τα labidochromis. Χρειάζονται μαλακότερο νερό με πολύ μικρότερες σκληρότητες από τις αφρικανές των λιμνών.
Για το ξύσιμο, αν το κάνουν περιστασιακά, δηλαδή αραιά και που, μπορεί να μην είναι και τίποτα. Και τα δικά μου το κάνουν (σκαλάρια, αμερικάνες, κορυντόρας) πολύ σπάνια, τα έχω ένα χρόνο και όλα βαίνουν καλώς.
Ας περιμένουμε όμως και τις απαντήσεις κάποιων ειδικότερων στο θέμα των ασθενειών.
Πάντως για την ιστορία το επίμονο ξύσιμο των ψαριών δε σημαίνει μόνο ich αλλά μπορεί να είναι ένδειξη και για άλλες ασθένειες.
|