Ενδιαφέρον θέμα συζήτησης
(ίσως πρέπει ν' αλλάξω λίγο τον τίτλο).
Απ' τη δική μου εμπειρία (κι έχω περάσει διάφορες φάσεις) πιστεύω πως πολύ δύσκολο, αν όχι πραχτικά αδύνατο, είναι να φτιάξει κάποιος ένα απόλυτα
βιοτοπικό ενυδρείο, με την έννοια της απόλυτης αναπαραγωγής ενός βιότοπου σε ένα περιορισμένο χώρο όπως το ενυδρείο (ακόμη και πχ 5000 λίτρων). Κι αυτό για πολλούς λόγους που δεν τους αναλύω για να μη κουράσω.
Νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε για ενυδρεία "
βιοτοπικής προσέγγισης" που προσπαθούν να αντιγράψουν ένα μικρό τμήμα ενός βιότοπου.
Μπορούμε κατά τη γνώμη μου, παίρνοντας υπόψη τις ανάγκες των ψαριών από άποψη αναγκαίου χώρου και γενικότερων συνθηκών (παράμετροι νερού, θερμοκρασία, ροή κλπ) να συνδυάσουμε ψάρια από διαφορετικούς βιότοπους ή ακόμη και ηπείρους.
ΟΜΩΣ ακόμα κι αν τα ψάρια ζήσουν, αναπτυχθούν, αναπαραχθούν κλπ χωρίς εμφανή προβλήματα πιστεύω ότι τα υποβάλλουμε σε μια
αφύσικη συγκατοίκηση.
Να πω ένα παράδειγμα για να γίνω πιο σαφής.
Πολλά είδη ψαριών της Αφρικής (μ' αυτά ασχολήθηκα περισσότερο) ζουν σε παρόμοιες συνθήκες νερού, περιβάλλοντα χώρου κλπ. Αν όμως τα αναγκάσεις να συγκατοικήσουν σ' ένα ενυδρείο δεν θα συμπεριφερθούν φυσιολογικά απέναντι σε είδη που δεν αναγνωρίζουν και δεν αντιλαμβάνονται τις διαθέσεις τους. Τα ανεξήγητα ερεθίσματα που θα δέχονται από τους συγκάτοικους θα τα στρεσάρουν ή θα τα κάνουν να αντιδρούν περίεργα ή επιθετικά είτε κατά την ανεύρεση τροφής είτε στη διαδικασία του ζευγαρώματος, την υπεράσπιση περιοχής ή τη διαμόρφωση φωλιάς κλπ.
Βέβαια εγώ αναφέρομαι σε κιχλίδες που θεωρώ ψάρια με χαρακτήρα, κοινωνικότητα και αρκετή "νοημοσύνη".
Με άλλα είδη μπορεί να είναι πιο απλά τα πράγματα
