africano δεν ήθελα να σχολιάσω αλλά επειδή επιμένεις....
Είναι δικαίωμα του καθένα να βάζει 3 όσκαρ σε 50 λίτρα, γκάπυ σε 500, γκάλαχερ σε ενυδρείο, 30 mbuna+haps σε 300 κλπ ή
να προσπαθεί να αντιγράψει μια εικόνα που βλέπει απο ένα δημόσιο ενυδρείο μερικών χιλιάδων λίτρων ή κάποιας λίμνης ή να μιμηθεί αμερικάνικες και ασιατικές μ@κ@κ@ς.
Όμως δεν χρειάζεται κάποιος να μάθει απο τα λάθη του,αφου έχουν προηγηθεί πάρα πολλοί άλλοι και η γνώση και η εμπειρία τους είναι(ή μπορεί να γίνει) πιά με το διαδίκτυο και δική του
Επειδή ξεκίνησα πριν την εμφάνιση του διαδικτύου
θυμάμαι ότι σαν μαθητής ακόμη, είχα σε ένα 200(?)λιτρο καμιά 30αριά mbuna και Haps ανάκατα
με ελάχιστες πέτρες και καθόλου φυτά.
Είχα γέννες (το ένστικτο των ψαριών δεν μπορείς να το περιορίσεις)και αρκετά επιβίωναν,πολλά υβρίδια(στο τέλος έβγαιναν όλα καφετιά),λίγους θανάτους(απο bloat-που δεν ήξερα τότε τι το προκαλούσε-και απο διαμάχες των αρσενικών).
Όλα εκείνα τα πανέμορφα ψαράκια (τα εύρισκα σε τιμοκαταλόγους προμηθευτών γνωστού μαγαζιού της πόλης και τα έφερνα με παραγγελία απο την Γερμανία αφού ήταν εντελώς άγνωστα τότε και στους εμπόρους) δεν είχαν την δυνατότητα σ' εκείνο το ενυδρείο να δείξουν την φυσιολογική τους συμπεριφορά (που τώρα χαίρομαι να παρατηρώ
). Είχα έναν ζωντανό πολύχρωμο πίνακα, όπως αυτούς που παραθέτεις με λινκ, και τίποτα περισσότερο.
Το χόμπυ έχει κάνει άλματα απο τότε και ζητάει αυτό το περισσότερο (που είναι και αναγκαίο για τα ζωντανά που φιλοξενούμε).
Και είναι ανάγκη αντί να γυρνάμε πίσω να πάμε,όλοι μαζί, ακόμα πιο μπροστά