Έτσι όπως περιγράφεται το "πείραμα" δεν το θεωρώ περίεργο να "λειτουργεί" αλλά με διάφορα προβλήματα.
Είναι κάτι πολύ παλιό σαν εφαρμογή, πριν ανακαλυφθούν και εφαρμοστούν οι γνωστές σύγχρονες μέθοδοι φιλτραρίσματος και συντήρησης (σαμπ, εξωτερικά -εσωτερικά φίλτρα κλπ).
Τα φίλτρα βυθού έχουν την ίδια λογική (ανάπτυξη της βιολογίας στο υπόστρωμα) αλλά και τα θαλασσινά με τον ζωντανό βράχο. Τα φίλτρα βυθού έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί τελείως (σε γαριδάδικα συνεχίζουν να έχουν καλή εφαρμογή) και στα θαλασσινά υπάρχουν συμπληρωματικά συστήματα (σκίμερ κλπ).
Είναι λογικό με 6000+ λ/ω κυκλοφορία του νερού σ' ένα ενυδρείο 240 λίτρων με πορώδεις πέτρες και αραγωνίτη να υπάρχει βιολογία και ας υποθέσουμε ότι έχεις και μια ζώνη αναερόβια όπου αναπτύσσονται βακτήρια που καταναλώνουν τα νιτρικά και απελευθερώνουν αέριο άζωτο. Τι γίνεται όμως με τη λάσπη που μένει από την αποδόμηση τροφών/περιττωμάτων κλπ, τι γίνεται με το Tds όταν κάνεις αλλαγή κάθε μήνα σχεδόν?
.........
Τελοσπάντων είμαι αντίθετος στα πειράματα από χομπίστες με ζωντανά που μάλλον ταλαιπωρούνται Για να αποδείξουμε τι? Ότι δεν χρειάζεται τεχνολογικός εξοπλισμός? Όταν χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες (και αντίστοιχες ζωές ψαριών) για να έχουμε σήμερα τα μέσα να διατηρούμε στην αιχμαλωσία τα ζωντανά μας μέχρι το όριο της ηλικίας τους?