[Kostas G.]

Τα χρυσόψαρα αντέχουν τους 30C αλλά τα στρεσσάρει και τα εξασθενεί, με αποτέλεσμα να είναι εύκολη λεία δευτερογενών μολύνσεων.
Άσχετα με αυτό, ένα βαριά προσβεβλημένο ψάρι με μισοκατεστραμμένα βράγχια δεν μπορεί να προσλάβει αρκετό οξυγόνο όσο αυξάνεται η θερμοκρασία και ειναι πιθανό να πεθάνει. Επίσης, η αυξημένη θερμοκρασία επιταχύνει τον κύκλο και αυξάνει αρχικά την βαρύτητα της μόλυνσης γρήγορα, οπότε αν έχουμε προχωρημένο Ick, τα ψάρια θα γίνουν γρήγορα χειρότερα και θα έχουμε πιθανότατα θανάτους. Οπότε η αύξηση της θερμοκρασίας ειναι χρήσιμο όπλο μόνο για αρχικά στάδια, όπου έχουμε χρόνο και περιθώριο μικρής χειροτέρευσης. Αλλιώς θέλει δραστικά μέτρα και αποτελεσματικότατο φάρμακο για να ζήσουν τα ψάρια. Η φυσική θεραπεία δεν έχει αποτελέσματα άμεσα και δεν συστείνεται ως θεραπεία σε σοβαρές περιπτώσεις. Εκεί θέλει φάρμακο άμεσο χωρίς άνοδο θερμοκρασίας, για να σκοτωθούν κάποια παράσιτα, να ελαφρύνει λίγο το φορτίο ώστε να αντέξουν τις περαιτέρω προσβολές που θα έχουν μέχρι να σκοτωθούν όλα τα παράσιτα και να καταφέρουν να σωθούν τα ψάρια. Χωρις άνοδο θερμοκρασίας, η εξέλιξη της προσβολής ειναι πιο αργή και επιτρέπει περισσότερο χρόνο ανάκαμψης μεταξύ των κύκλων προσβολής του παρασίτου.

Τα φώτα δεν έχουν σχέση με το παράσιτο αυτό. Μόνο στην θεραπεία columnaris υπάρχει σαν σύσταση καθώς μπορεί να ωφεληθεί ένα μέρη μέσω φωτοσύνθεσης. Εκείνο είναι βακτήριο όμως. Κοινή και σοβαρότατη δευτερογενής λοίμωξη σε χρυσόψαρα μετά από θεραπεία Ick με άνοδο θερμοκρασίας

Εύχομαι γρήγορη ανάκαμψη στο εναπομείνων