Οι ζέστες πιάσανε για τα καλά , και ο ταρατσόκηπος καταναλώνει πολύ νερό καθημερινά, πάνω από 80 λίτρα την ημέρα. Όλο αυτό το νερό το βάζω από τα ενυδρεία , και ειδικά από αυτό. Κάθε μέρα (έκτος Παρασκευή και Σάββατο λόγω αλλαγής νερού των άλλων ενυδρείων) μπαίνουν κάθε απόγευμα περίπου 80 λίτρα φρέσκο νερό και κάθε 2-3 ημέρες βάζω χειροκίνητα καμιά 40αρια λίτρα ακόμα. Τα νιτρικά πλέον έχουν πιάσει πάτο , είναι πάντα κάτω από 5 ppm, έως και 0. Και φυσικά ταΐζω πλουσιοπάροχα.
Σήμερα όμως έπαθα λαχτάρα, πάρα λίγο να χάσω τον "Πάγκαλο", ο βλάκας έβαλε στο στόμα του ένα τεράστιο σαλιγκάρι και σφήνωσε και δεν μπορούσε να το βγάλει, τον είδα ξαφνικά ανάποδα και κάτι να εξέχει από το στόμα του, αμέσως γέμισα ένα κουβά με νερό ενυδρείου, τον έπιασα με την απόχη και τον έβαλα στο κουβά, και με ένα τσιμπιδάκι για τα φρύδια του έβγαλα προσεκτικά το σαλιγκάρι, και ήτανε και ψόφιο και σκυλοβρώμαγε. Μετά από αυτό μάζεψα όλα τα σαλιγκάρια από το ενυδρείο και τα πέταξα, ίσως και πάνω από 100, άφησα μόνο 2-3 στη γεννήστρα με τον μπόμπιρα.
Με τρόμαξε ο μπαγάσας
|