[Τάκης]

Επειδή αναφέρατε πως μπορείται να πίνετε νερό από Α/Ο σας παραθέτω ένα άρθρο που λέει γιατί δεν πρέπει να πίνουμε απεσταγμένο νερό. Το νερό από Α/Ο είναι πολύ κοντά με το απεσταγμένο.

Ας το πάρουμε από την αρχή... Ποιές είναι οι διαφορές του πόσιμου νερού (της βρύσης) από το απεσταγμένο νερό;

Το πόσιμο νερό περιέχει θρεπτικά άλατα όπως άλατα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου και καλίου τα οποία είναι απαραίτητα για τον οργανισμό, και ίσως βαρέα μέταλλα, βακτήρια κ.α. Το απεσταγμένο νερό είναι το νερό που προέρχεται μετά από απόσταξη. Δηλαδή, θερμαίνοντας το νερό στο σημείο βρασμού του, απομακρύνονται οι χημικές ουσίες που βράζουν σε χαμηλότερη θερμοκρασία και οι ουσίες που παραμένουν στη φιάλη αφότου το νερό έχει εξατμιστεί. Έτσι, το νερό που εξατμίζεται, ψύχεται και ξανασυλλέγεται έχει υψηλότερη καθαρότητα από το αρχικό υγρό. Απεσταγμένο νερό βάζουμε στο σίδερο ή στα ψυγεία διότι δεν περιέχει καθόλου άλατα που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στα μηχανήματα με την πάροδο του χρόνου.

Όμως, πολύς κόσμος θεωρεί ότι το απεσταγμένο νερό είναι και πόσιμο και κάνει και καλό μάλιστα. Οι απόψεις διίστανται, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό επιστημόνων ισχυρίζεται ότι αν το απεσταγμένο νερό πίνεται συστηματικά είναι επιβλαβές για την υγεία. Γιατί;

Ας δούμε αρχικά πως δουλεύει ο ανθρώπινος οργανισμός...

Η ισορροπία των αλάτων στο σώμα μας διατηρείται με το φαινόμενο της διάχυσης και της ώσμωσης. Διάχυση συμβαίνει όταν τα μόρια (στην περίπτωσή μας άλατα) μεταφέρονται από περιοχές υψηλής συγκέντρωσης μορίων σε περιοχές χαμηλής συγκέντρωσης. Για παράδειγμα, μετά από ένα γεύμα, το στομάχι μας έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση αλάτων συγκρινόμενη με αυτή στους ιστούς και στο αίμα. Έτσι λοιπόν, τα άλατα μεταφέρονται από το στομάχι, στους ιστούς, στο αίμα και στο έντερο (ποσότητα που είναι αναγκαία). Και έπειτα η περίσσεια αλάτων θα διαπεραστεί από τα νεφρά και θα αποβληθεί στα ούρα. Ώσμωση είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η ημιπερατή μεμβράνη των κυτταρικών τοιχωμάτων επιτρέπει μόνο τη δίοδο των μορίων νερού.

Από την άλλη πλευρά, το απεσταγμένο νερό (που δεν περιέχει τίποτα άλλο, εκτός από νερό!) θα τραβήξει το αλάτι έξω από τους ιστούς, διότι τώρα η χαμηλότερη συγκέντρωση άλατος είναι στο νερό. Επίσης, λόγω του φαινομένου της ώσμωσης, θα εισέλθει πολύ νερό στα κύτταρα, ώστε να ισορροπήσει τη διαφορά συγκέντρωσης των αλάτων, με αποτέλεσμα τα ερυθρά αιμοσφαίρια να τείνουν να σπάσουν, επειδή δεν μπορούν να ανεχθούν μια μεγάλη αλλαγή στην τονικότητα. Συνεπώς, μερικά ερυθρά αιμοσφαίρια πεθαίνουν.

Επίσης, το απεσταγμένο νερό όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα τείνει να αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα και να γίνεται όξινο (μπορεί να φτάσει και pH~4). Η χημεία του σώματος μας πρέπει να διατηρείται αυστηρά και μονίμως σε ελαφρώς αλκαλικό περιβάλλον. Τα επίπεδα pH του αίματος μας θα πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 7.35 και 7.45 για μπορέσουμε να διατηρηθούμε στη ζωή. Όταν κάποιος πιεί απεσταγμένο νερό, το σώμα γίνεται όξινο αντί για αλκαλικό (pH>7). Όμως τα κύτταρα του σώματος δεν μπορούν να επιβιώσουν σε όξινο περιβάλλον και έτσι ο οργανισμός γίνεται πιο επιρρεπής στην οστεοπόρωση, υποθυρεοειδισμό, στεφανιαία αρτηριακή νόσο, αύξηση της πίεσης, οξίνιση του αίματος και κινδυνεύει με θάνατο.

Ο κόσμος πίνει απεσταγμένο νερό για να αποφύγει την κατάποση βαρέων και τοξικών μετάλλων που μπορεί να περιέχονται στο κανονικό νερό και επίσης για να διώξει όλα τα τοξικά στοιχεία που μπορεί να είναι συσσωρευμένα στον οργανισμό. Παρ'όλα αυτά, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι εξαλείφονται και τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή του. Καταλήγοντας, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι κατάποση απιονισμένου νερού κατά τη διάρκεια μιας βδομάδας δεν είναι μοιραία, καθώς είναι ένα μέσο αποτοξίνωσης, αλλά ποτέ για περισσότερο χρονικό διάστημα!

Πηγή http://chemistry1.webnode.fr/product...%BC%CE%BF%3B-/