ποσο δηθεν μπορει να ειμαστε η ανθρωποι ομως? σε αυτο το θεμα φαινετε απλα και ξεκαθαρα. αν ξεχωριζουμε μια ζωη στο κατα ποσο ευφυης ειναι ποσο μυαλο εχει και τα σχετικα και θεωρουμε οτι η ζωη αυτου του χ πλασματος εχει μεγαλητερη αξια απο ενα ψαρι η οποιοδηποτε αλλο ον τοτε εχουμε φτασει σε ανωτερο επιπεδο κρισης ευγε. πως γινεται να λεμε ολοι βαλτε aventome για τους λαθρεπιβατες και μετα να εχουμε ευαισθησιες του τυπου το ψαρι θα πονεσει η καταλαβενει? το σαλιγγαρι οταν τρωγεται σιγα και βαναυσα δεν εχει ζωη? αλλα εκει εχουμε καθαρη τη συνειδηση μας το εχουμε επιλεξη να βαλουμε τον θυρευτη να φαει το θυραμα στην μικρη πισινα.αυτο το παιχνιδι τον εντυπωσεων ειναι απιστευτο .
το να κρινουμε τους αλλους ειναι ευκολο αλλα ας αναλογιστει πρωτα και ας κρινει τον εαυτο ο καθενας μας και υστερα βλεπουμε για τα υπολοιπα.
|