καλημέρα, το θέμα σηκώνει ατέλειωτες συζητήσεις,γιατί μπερδεύονται το ένστικτο, το συναίσθημα και η λογική, διαφορετικά στον καθένα και δεν βγαίνει άκρη.
ο καθένας μπορεί να πει τι μπορεί να κάνει ο ίδιος και τι όχι, χωρίς να ισχυρίζεται οτι αυτό είναι και το σωστό.
εγώ πχ λιποψυχώ όταν ένα γατάκι αρπάζει μια μύγα, του την παίρνω και την απελευθερώνω, παρά που και μ ένα μ ενοχλούν οι μύγες,τις λυπάμαι.
το oscar μου, μου δείχνει σαφώς οτι είναι κυνηγός την ώρα που το ταίζω αλλά εγώ την μόνη χάρη που του κάνω είναι να του ρίχνω την τροφή λίγο πεταχτά για να εκτονώνει την μανία του και να τινάζεται να την πιάσει.
φυσικά είναι το ίδιο να προσφέρεις στο ζώο σου ένα ζωντανό που σκότωσες εσύ ή να το αγοράσεις κατεψυγμένο αλλά η βιομηχανία δεν θα πάψει να υπάρχει αν κάνεις το αντίθετο.
νομίζω οτι το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να καταφεύγει σε τέτοια τροφή όταν δεν γίνεται αλλοιώς. έτσι δεν διαταράσσεις την οικονομία της φύσης.
|