Θα ξενικήσω λέγοντας ότι κάθε ενυδρείο είναι διαφορετικό. Κάτι που σε ένα ενυδρείο είναι απαραίτητο σε ένα άλλο μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα! Η κρίση μας, η οποία και βελτιώνεται από την εμπειρία μας, μας βοηθάει στο να αποφασίσουμε πώς πρέπει να γίνει κάθε τι.
Μερικοί γενικοί κανόνες:
1. Ποια είναι η χρήση του κυκλοφορητή;
Όπως λέει και το όνομά του δημιουργεί κυκλοφορία!
Συνήθως ταυτίζουμε την κυκλοφορία στο ενυδρείο με τα λίτρα που γυρίζει το φίλτρο που χρησιμοποιούμε. Αυτά τα δύο δεν είναι απαραιτήτως ταυτόσημα. Για παράδειγμα μπορεί να λειτουργεί το φίλτρο μας άριστα από την άποψη της αποτοξικοποίησης του νερού, αλλά η ροή που δημιουργεί στο ενυδρείο μας να μην είναι επαρκής και να έχουμε νεκρές ζώνες, όπου και μαζεύονται σκουπίδια/οργανικά κατάλοιπα και δημιουργούνται εστίες μικροβίων. Για παράδειγμα σε σημεία με μειωμένη κυκλοφορία μπορεί να εμφανιστεί κυανοβακτήριο. Επίσης, μπορεί να έχουμε ψάρια που τους αρέσει η μεγάλη ροή, να έχουμε ένα φυτεμένο υψηλών απαιτήσεων, μεγάλο ενυδρείο, για αύξηση της οξυγόνωσης, διάσπαση φιλμ επιφάνειας, διάχυση του διοξειδίου του άνθρακα κλπ.
Αν μιλάμε για την περίπτωση κάποιας αντλίας η χρήση της μπορεί να είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη λειτουργία του ενυδρείου και συγκεκριμένα της φίλτρανσης στις περιπτώσεις που χρησιμοποιούμε κάποιο φίλτρο χωρίς ενσωματωμένο κυκλοφορητή (sump, φιλτροκούτι, undergravel, κλπ). Φυσικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την αύξηση της κυκλοφορίας (σε οποιοδήποτε σημείο χρειάζεται).
Εάν μιλάμε για κυκλοφορητή (τουρμπέλα κατά το ελληνικότερον
) όπως αυτούς των θαλασσινών τότε μιλάμε μόνο για δημιουργία κυκλοφορίας. Η διαφορά τους είναι ότι δε στέλνουν το νερό σε στενή δέσμη, όπως οι αντλίες, αλλά το ανοίγουν σε μια μεγάλη δίνη (αν μπορούμε να το πούμε έτσι).
2. Πως επιλέγουμε κυκλοφορητή;Τα κριτήρια δλδ
Ανάλογα με τις ανάγκες μας και το τι θέλουμε να πετύχουμε και φυσικά τις ανάγκες των ψαριών μας, τις διαστάσεις του ενυδρείου, μπλα μπλα. Μπορεί εμείς δηλαδή να χρειαζόμαστε επιπλέον κυκλοφορία στο βυθό, ώστε να μη χρειάζεται να τον καθαρίζουμε με το χέρι, αλλά τα ψάρια μας να μην ανέχονται την επιπλέον κυκλοφορία. Ενδεικτικά ένας κυκλοφορητής 3000λ/ω σε ένα ενυδρείο 160 λίτρων είναι μάλλον αφόρητα δυνατός, ενώ 6000λ/ω σε ένα 450άρι είναι κομπλέ. Τώρα εάν μιλάμε για αντλία που χρησιμοποιείται για τη φίλτρανση τη διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε και ένα άλλο φίλτρο, πόσα λίτρα την ώρα θέλουμε να γυρίζει και το μανομετρικό της. Εάν είναι και ρυθμιζόμενη φυσικά θα μας διευκολύνει πολύ περισσότερο.
3. Πού και πώς τον τοποθετούμε;
Αυτό, ανάλογα και με τι θες να πετύχεις, μόνο η πράξη με τις δοκιμές που θα κάνεις μπορεί να στο δείξει. Εξετάζοντας μόνο την περίπτωση που θέλουμε να αυξήσουμε την κυκλοφορία στο βυθό για μένα ένας κυκλοφορητής θα μπει κάπου ψηλά με κάποια κλίση προς τα κάτω και μια αντλία θα μπει χαμηλά, παράλληλα στο βυθό.
4. Η χρήση είναι μόνιμη η όχι;
Άλλοι τους χρησιμοποιούν μόνιμα και άλλοι διακοπτόμενα, για παράδειμα κάποιες ώρες το βράδυ ή μόνο όταν ανοίγει η ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα του συστήματος διοξειδίου τους. Θεωρώ ότι η συνεχής λειτουργία είναι καλύτερη, ειδικά σε περιπτώσεις που θα μπορούσε να τραβήξει κάποιο μικρόψαρο τη στιγμή που ανοίγει, χωρίς αυτό να το περιμένει.
5. Τι πρέπει να προσέχουμε κατα τη χρήση του;
Να μη δημιουργεί πρόβλημα στα ψάρια και να μην ανακατεύει το βυθό, σε γενικές γραμμές.
1. Ποια είναι η χρήση της αεραντλίας;
Αύξηση της ανατάραξης της επιφάνειας και γενικά της εσωτερικής κυκλοφορίας στο ενυδρείο και κατά συνέπεια και της οξυγόνωσης. Οι περιπτώσεις που τη χρησιμοποιούμε πολλές. Σε φίλτρα που λειτουργούν με αεραντλία (π.χ. αερόφιλτρο σπόγγου), σε ενυδρείο νοσοκομείο, κατά τη χρήση φαρμάκων στο κυρίως ενυδρείο, για τη διάσπαση φιλμ επιφάνειας, για την παραγωγή αρτέμιας, για αερισμό αβγών σε αναπαραγωγή, για αύξηση της οξυγόνωσης, μέσω της καλύτερης κυκλοφορίας και της αύξησης της επιφάνειας όπου γίνεται και η ανταλλαγή αερίων (π.χ. όταν έχουμε μεγάλη θερμοκρασία οπότε και μειώνεται το διαλυμένο οξυγόνο ή όταν έχουμε πολλά ψάρια και δεν αρκεί η ανατάραξη του φίλτρου) και κάποιοι για αισθητικούς λόγους. Μια αεραντλία μπαταρίας μπορεί να μας σώσει και σε περίπτωση μακράς διακοπής ρεύματος ή σε πολύωρη μεταφορά ψαριών.
2. Πώς επιλέγουμε αεραντλία; Τα κριτήρια δλδ
Ανάλογα με τη χρήση που τη θέλουμε, όσο γενικό κι αόριστο εάν ακούγεται! Δύσκολα μια αεραντλία θα αποδειχθεί πολύ δυνατή για το ενυδρείο μας, αλλά εάν έχει ρυθμιζόμενη έξοδο ακόμα καλύτερα. Και να μην έχει βέβαια υπάρχουν τρόποι να μειώσουμε την ένταση (π.χ. με μια ρυθμιζόμενη βαλβίδα, απλά σε τέτοια περίπτωση καταπονούμε τη μεμβράνη της). Εάν το ενυδρείο μας είναι αρκετά βαθύ καλό είναι να διαλέξουμε μία με μεγάλη πίεση και φυσικά εάν θέλουμε να οδηγήσουμε πολλά ή και μεγάλα πράγματα (π.χ. με διακλάδωση να πάει σε πολλές αερόπετρες ή μια αεροκουρτίνα) τότε αν δεν είναι αρκετά δυνατή μπορεί να μην κάνει και τίποτα. Φυσικά κόβουμε το σωληνάκι στο μήκος που το θέλουμε για να μη χάνουμε σε πίεση. Και μαζεύουμε γνώμες για να πάρουμε μία όσο δυνατόν γίνεται πιο αθόρυβη!
3. Πού και πώς την τοποθετούμε;
Όπου απαιτείται! Καλύτερα να μπαίνει στα σημεία με μικρότερη κυκλοφορία και να μην είναι η αερόπετρα κάτω από την είσοδο του φίλτρου, ώστε να μην τραβάει μπουρμπουλήθρες!
4. Η χρήση είναι μόνιμη η όχι;
Ανάλογα για τι τη θες.
5. Τι πρέπει να προσέχουμε κατα τη χρήση της;
Καλό είναι να μπει αντεπίστροφη βαλβίδα και ειδικά όταν η αεραντλία βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από το ενυδρείο, ώστε να μην τραβήξει νερό και χαλάσει, όταν κλείσει.
Αυτή είναι μια γενική ιδέα!