Pritanis, το έχω δοκιμάσει...
Οι εμπειρίες μου :
1. Ο υαλοβάμβακας στον πάτο του κουβά μπουκώνει πολύ γρήγορα και χρειάζεται κάθε τόσο αντικατάσταση ( = λεφτά ).
2. Το νερό για να μαλακώσει αρκετά πρέπει να περάσει 2-3 φορές από την τύρφη (εκτός κι αν την συμπιέσεις, αλλά τότε θες μια ολόκληρη μέρα για να μαζέψεις μια σοβαρή ποσότητα νερού, γιατί το νερό πέφτει σταγόνα-σταγόνα).
3. Πολλά και βαριά σκουπίδια. Μου βγήκε η μέση να πετάω 2-3 κουβάδες
βρεγμένης τύρφης με κάθε αλλαγή.
4. Το pH δεν μένει σταθερό. Ανεβαίνει (σιγά-σιγά βέβαια), αλλά ανεβαίνει. Ασε που κάθε φορά το νερό που βγαίνει έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά...
5. Είναι εκνευριστικό να γεμίζεις κάθε λίγο τον κουβά με νερό. Αν βάλεις πολύ νερό, λόγω βάρους πέφτει στο βαρέλι γρήγορα και δεν προλαβαίνει να "επεξεργαστεί" από την τύρφη - άρα δεν κάνουμε τίποτα. Δεν μπορούσα να χάνω 5-6 ώρες για να "βγάλω" 20 λίτρα νερό.
6. Η μικρότερη ποσότητα
καθαρής τύρφης που βρήκα ήταν 200 λίτρα. Αλλιώς αγοράζεις από πετσοπ που είναι πανακριβη και σε μορφή που δεν σου επιτρέπει να κάνεις αυτό το φιλτράρισμα.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, [τύρφη που χρειάζομαι για έναν χρόνο] + υαλοβάμβακας, είναι λίγο πιο φτηνά από μια RO - που "κρατάει" όμως περισσότερο από έναν χρόνο. Αν δεν σου γίνουν τα νεύρα τσατάλια από αυτήν την διαδικασία, υπολόγισε και πόσο "κοστίζει" ο κόπος και ο χαμένος χρόνος και θα δεις οτι δεν αξίζει.
Οτι περίσσεψε πάντως από τύρφη, τό 'βαλα σχεδόν όλο στις γλάστρες μου και τα φυτά μου το εκτίμησαν δεόντως
Αν δεν σε πειράζει η "φασαρία" που συνεπάγεται αυτή η μέθοδος (πολλές ώρες για να μαζέψεις το νερό, μετρήσεις και κάθε φορά διαφορετικό "κόψιμο" με νερό βρύσης ωστε να έχεις στο περίπου ίδια χαρακτηριστικά κλπ...) οκ.
Δεν την απορρίπτω σαν λύση, αλλά μακροπρόθεσμα δεν συμφέρει από όποια άποψη και αν το δεις.
ΕΝΑΣ "ΠΑΘΩΝ"