[in the pond]

Αρχική Δημοσίευση από delta66

Δεν εχω πειραματιστει αλλα ουτε κι εχω διαβασει κατι αξιοπιστο σχετικα, για να πω κατι.
Οποιος και να πλησιαζει παντως τα δικα μου χρυσοψαρα, πανε και κολλανε στο τζαμι.
Τωρα που το ξανασκεφτομαι ομως, μονο σε οσους τα ταιζουν (πχ σε μενα και στη σύζυγο), γιατι οταν ερχονται μαθητες μου στο χωρο δεν θυμαμαι να κανουν τσαλιμια.
Τα χρωματα των ρουχων των ανθρωπων παντως τα αναγνωριζουν σιγουρα, αφου τα ψαρια γενικα χρησιμοποιουν τα χρωματα για επικοινωνια.
Εχουν γινει πειραματα σε ψαρια και με το χρωματισμο των ρουχων των ανθρωπων που τα ταιζουν. Δεν εχω ευκαιρο τωρα λινκ.

Συμφωνώ με τον Σπύρο.

Πάντως, για να μου επιλυθεί εμένα αυτό το ερώτημα με τις μυρωδιές, να πω ότι έχω περιραματιστει με τα nishikigoi μου στη μεγάλη μου λίμνη.

Ώς αφορμή, στάθηκε μια παρατήρηση που έκανα, σχετικά με τροφή που παρασύρθηκε από το ρέμα και την τράβηξε το επιφανειακό σκιμεράκι. Αν και η ροή στο σκίμερ ήταν και πολύ έντονη, αλλά προπάντων αντίθετη (από τη δεξαμενή στο χώρο των φίλτρων), εν τούτοις τα ψάρια γυρόφερναν αρκετή ώρα, βάζοντας κυριολεκτικά το κεφάλι τους μέσα στο σκίμερ. Το συμπέρασμα που έχω βγάλει, είναι ότι τα ψάρια έχουν πολύ ένονη αίσθηση την μυρωδιάς της λείας τους, της τροφής τους και αυτό είναι φυσιολογικό μπορώ να πω, γιατί στη φύση, κάποια ψάρια, μπορούν ακόμα να διανύσουν χιλιόμετρα για να φτάσουν στον προορισμό τους, είτε για αναπαραγωγή, είτε και για την τροφή τους. Αυτό δεν έχει να κάνει βέβαια μόνο με αυτό το δεδομένο.

Αργότερα άφησα σκόπημα αρκετή εκτεθημένη τροφή πάνω σε μια πέτρα, λίγα μόλις εκατοστά από την επιφάνεια του νερού. Κατά τη διάρκεια που παρέμενα στο σημείο αυτό, τα ψάρια έμεναν επίσης. Όταν απομακρύνθηκα από το σημείο, απομακρύνθηκαν κι αυτά.

Το συμπέρασμα μου (το προσωπικό) είναι ότι έχουν αναπτύξει πολύ έντονη αίσθηση για το από πού έρχονται οι μυρωδιές που είναι διαλυμένες στο νερό, αλλά όσον αφορά τον ατμοσφαιρικό αέρα, είτε έχουν πολύ ελάχιστες δυνατότητες ή καθόλου.