Η φύση, δια της "φυσικής επιλογής" που περιέγραψε ο Δαρβίνος, "υιοθετεί" οργανισμούς οι οποίοι έχουν τις ικανότητες και τη δυνατότητα να επιζήσουν.
Η, για να το πω αλλιώς, η φύση είναι μια ζούγκλα όπου ισχύει ο νόμος του ισχυρού (και ενίοτε του πονηρού, του επιδέξιου κλπ).
Αυτόν τον τύπο με τα αόμματα ψάρια, τον θεωρώ ανώμαλο. Οκ, οργανισμοί χωρίς μάτια υπάρχουν στη γη, αλλά ζούν σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες, για παράδειγμα στις αβύσσους όπου έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει φως. Τώρα αυτός τι έκανε ? "μαγκιά" ? ... Δηλαδή πιστεύει οτι αυτό το θέαμα είναι "excellent", "very good" ή "good" που έχει σαν επιλογές "vote" ? Ημαρτον...
Οσο για το "λίγο χρωματάκι παραπάνω," που "δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο", εμένα δυστυχώς με αφήνει ασυγκίνητο .
Το ενυδρείο μου το θέλω για να βλέπω ψάρια τα οποία υπάρχουν κάπου στον πλανήτη και όχι αυτά που υπάρχουν μόνο σε ενυδρεία. (Αυτό τώρα σηκώνει πολλή κουβέντα... )
Αν κάποιος θέλει όμορφα πολύχρωμα ψαράκια "παιδιά του σωλήνα", καλά κάνει και τα θέλει. Δεν διαφωνώ, είναι θέμα γούστου.
Εμένα μου αρέσουν περισσότερο τα "αδέσποτα κοπρόσκυλα" από τα "διασταύρωση τάδε με δείνα ευγενή ράτσα" σκυλιών... εντυπωσιακών μεν, ψεύτικων δε.
Αν είχα θαλασσινό, θα προτιμούσα μια σαρδέλα απ' τη Χαλκιδική με το "κακό χρώμα" που έχει, παρά μια ασπροκόκκινη σαρδέλα προιόν εργαστηρίου.
Ξαναλέω όμως, οτι είναι θέμα γούστου. (Και φιλοσοφίας).
|