Το ένα βιβλίο το οποίο μάλιστα είναι εντελώς κάθετο στη χρήση υποστρώματος με υλικό διαφορετικό από την άμμο είναι το: "Aquarium Plants" των Karel Rataj, Thomas J. Horeman. Επίσης άλλο ένα το έχει ο Salcon οπότε θα το αναφέρω με την πρώτη ευκαίρία. Και τα δύο βιβλία αναφέρονται στο ΜCH.
H λύση του θερμαντικού καλωδίου υποτίθεται ότι βοηθάει στην αποτροπή δημιουργίας αυτών των θυλάκων αλλά στην περίπτωση της άμμου δημιουργείται άλλο πρόβλημα που είναι ο εγκλωβισμός τεράστιας ποσότητας θερμότητας στο υπόστρωμα.
Αnnivas2000 ήλπιζα ότι θα ενδιαφερόσουνα και σε ευχαριστώ για το post. Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μεγάλο θέμα και ένας λόγος που έχω "μπερδευθεί" είναι ότι κάποια πράγματα που δέχομαι και καταλαβαίνω όταν τα βλέπω ως aquarist, έρχονται σε αντίθεση με γνώσεις και εμπειρία λόγω επαγγέλματος. Π.χ. "όργωμα" του υποστρώματος στην περίπτωση των κοκκωδών υλικών (άμμος και χαλίκι) είναι μία μέθοδος με την οποία επιτυγχάνεται συμπύκνωση ενώ στην περίπτωση συνεκτικών υλικών (άργιλος, ιλύς ή πιο απλά αυτά που χαρακτηρίζουμε ως χώματα) όντως αποτρέπεται η συμπύκνωση.
Μία λύση που δοκιμάζω είναι η χρήση καθαρού λατερίτη μικρού πάχους (<0.5 cm) και στη συνέχεια 3 - 4 cm άμμος σχετικά ψηλή, με συγκεκριμένη ελάχιστη διάμετρο. Ο λόγος που "βιάστηκα" να χρησιμοποιήσω και να πειραματιστώ με κάτι είναι τα corys και bunocephalus που μάλλον κακοπερνούσαν με το άθλιο χαλίκι που είχα.
Τέλος, η εντύπωση που έχω είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό στη φύση δεν υπάρχει χαλίκι στις περιοχές από τις οποίες προέρχονται τα ψάρια (εκτός μάλλον από τις κιχλίδες) οπότε γιατί να συνεχίζουμε να το βάζουμε?
|