Αγαπητε fidel ανοιξες πολύ μεγαλο θεμα…………..
Πιστευω ότι το τι εχει γραφτει-ανακαλυφθει για υποστρωματα είναι θεμα πολλων αρθρων και όχι για να αναλυθει εδώ (στο board εννοω).
Εφ’όσον όπως λες εχεις μπλεχτει αυτό που αξιζει πιστευω να γινει είναι να προσπαθησουμε να τα ξεμπλεξουμε.
Κατ’αρχην να ξεκαθαρισουμε ότι σε ολων των ειδων τα υποστρωματα μπορουν να αναπτυχθουν φυτα. Απλως το τελικο αποτελεσμα και ο βαθμος δουλειας που απαιτειται αναλογως του ειδους του υποστρωματος διαφερει.
Ας κοιταξουμε λοιπον τις αποριες…….
Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από fidel
Στη βιβλιογραφία, την οποία μπορώ να σας παραθέσω εαν υπάρξει ενδιαφέρον για την κουβέντα μας, αναφέρεται ότι γενικά θα πρέπει να μην τοποθετούμε πολυστρωματικά υποστρώματα (όπως το παραπάνω) αλλά ΜΟΝΟ άμμο (ούτε χαλίκι).
|
Δεν εχω διαβασει <γενικα στη βιβλιογραφια> να προτεινεται κατι τετοιο. Είναι μια λυση (όχι η καλυτερη) αλλά παντα εξαρταται από το τι θες να φτιαξεις. Αν θελεις ένα ενυδρειο μονο με eleocharis ή ech. tennelus, τοτε αξιζει να το δοκιμασεις, όχι μονο του βεβαια αλλά μαζι με μια στρωση tetra initial sticks πχ κατ’αρχην και μια λεπτη στρωση αμμου. Για δωσε μερικες πηγες……σιγουρα υπαρχει ενδιαφερον.
Και παμε σε ένα από τα πιο αμφιλεγομενα θεματα
Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από fidel
Ο λόγος είναι αυτός ακριβώς για τον οποίο προτείνεται στα διάφορα post του forum να βάζουμε πολυστρωματικά υποστρώματα και να μην έχουμε άμμο και είναι το ότι δημιουργούνται θύλακες μέσα στο υπόστρωμα όπου αναπτύσσονται βακτηρίδια αναερόβια και αέρια τα οποία μπορούν να αποδειχθούν θανατηφόρα για τα ψάρια (και τα φυτά).
|
Η αληθεια είναι ότι αυτό που λες εχει φανει στα posts. Δεν είναι ακριβως ετσι. Οι θυλακες αυτοι αναεροβιων βακτηριων δημιουργουνται ετσι κι αλλιως στα φυτεμενα ενυδρεια. Μετα από καμια ιντσα βαθος αρχιζουν και δημιουργουνται αναεροβιες συνθηκες και μαλιστα οσο πιο βαθια παμε, τοσο λιγοτερο οξυγονο υπαρχει.
Χωρις να θελω να επεκταθω σε γνωσεις χημειας να αναφερω οτι πολυ σημαντικο ρολο στη λειτουργια του καθε υποστρωματος παιζει το οξειδοαναγωγικο δυναμικο (το γνωστο redox στους reefακηδες). Ενα καθαρα αμμωδες υποστρωμα εχει μεγαλυτερο redox απο ενα υποστρωμα με οργανικη υλη μεσα του. Αυτο σημαινει οτι το αμμωδες δεσμευει πιο ευκολα ηλεκτρονια (δες οξυγονο) και θεωρητικα εχει περισσοτερες πιθανοτητες να εμφανισει εκτεταμενη αναεροβια συμπεριφορα (γι’αυτο σου προτεινα πριν τα initial sticks χωρις να βαλεις σκετη αμμο).
Kατω απο αναεροβιες συνθηκες παραγονται αιθανολη, οργανικα οξεα και υδροθειο (H2S).
Η καλυτερη λυση είναι να μην διαταραχθουν αυτοι οι θυλακες (που περιεχουν Η2S), το οποιο βεβαια δεν εχει και τοση πρακτικη σημασια. Καποια προστασια προσφερουν και τα ιδια τα φυτα. Απελευθερωνουν οξυγονο μεσω των ριζων τους και οξειδωνουν το H2S. Μονο οταν εχουμε μεγαλη παραγωγη H2S δημιουργειται προβλημα. Και αυτο ακριβως πρεπει να προλαμβανουμε............Πως???
Στα μη φυτεμενα ενυδρεια το υποστρωμα καλο είναι να μην ξεπερνα τη μια ιντσα παχος, οπου με ένα καλο-τακτικο σιφωναρισμα θα αποφευχθουν τετοια φαινομενα καθως και τα λεγομενα <old tank syndromes>.
Στα φυτεμενα ενυδρεια αυτό που προτεινεται είναι
Α) η ανανεωση του υποστρωματος κάθε 2-3 χρονια με καλο σιφωναρισμα, αφαιρεση των πολλων οργανικων καταλοιπων, καθαρισμος περιοχων με φυτα που εχουν μεγαλο ριζικο συστημα και τμηματα του μπορει να εχουν σαπισει (swords, crypts, vals, κλπ).Αυτο μπορει να γινει ειτε τμηματικα (25% της επιφανειας καθε φορα), ειτε μια-κι-εξω.
Β) ο πολύ καλος καθαρισμος-σιφωναρισμα μετα από μιας μεγαλης εκτασης μεταφυτευση στη συγκεκριμενη περιοχη
Η αληθεια είναι παντως ότι υπαρχει αρκετη φιλολογια στο θεμα και νομιζω ότι πρεπει να αναφερουμε ότι οι εξακριβωμενες περιπτωσεις απελευθερωσης υδροθειου στο ενυδρειο είναι ελαχιστες και εχουν εμφανιστει σε περιοχες του ενυδρειου που ειχαν μεγαλες ποσοτητες σαπισμενων οργανικων υλικων (σαπισμενους βολβους κλπ).Υπηρχαν ενδειξεις οπως σταματημα αναπτυξης φυτων μαζι με χασιμο ορεξης ψαριων κλπ. Δεν ηταν ενα ξαφνικο περιστατικο αλλα εξαρταται και απο την παρατηρητικοτητα του χομπιστα.
Η συντριπτικη πλειοψηφια των μακροχρονια στημενων φυτεμενων ενυδρειων δεν εχει παρουσιασει τετοια προβληματα.
Επισης κατι σημαντικο που πρεπει να πουμε εδώ είναι ότι γι’αυτους τους λογους οι μεταφυτευσεις-αναδιαταξεις κλπ θα πρεπει να ακολουθουνται από μια καλη αλλαγη νερου.
Οσον αφορα τα πολυστρωματικα υποστρωματα, η ταση (και η ευκολια) ειναι τωρα για υποστρωμα συνηθως 2 στρωσεων ή ενος (μονο χωμα ή μονο fluorite κλπ).
Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από fidel
Σε σύγκριση χαλικιού με άμμο θα πρέπει να πω ότι υπάρχει διαφορά στη διαπερατότητα μεταξύ των υλικών, δηλαδή η άμμος αφήνει λιγότερα κενά μεταξύ των κόκκων απ' ότι το χαλίκι, οπότε είναι πιο "δύσκολη" η "αναπνοή" του υποστρώματος, όμως υλικά όπως είναι το φυλλόχωμα, ο λατερίτης και γενικά υλικά τα οποία αποτελούνται από άργιλο (clay) και ιλύ (silt) δεν έχουν καθόλου διαπερατότητα οπότε δεν υπάρχει περίπτωση "αναπνοής", οπότε θεωρείται εξαιρετικά εύκολο να δημιουργηθούν οι παραπάνω θύλακες βακτηριδίων και αερίων.
|
Η διαφορα στη διαπερατοτητα οντως υπαρχει αλλά η αναπνοη του υποστρωματος γινεται (σε ένα εκτενως φυτεμενο ενυδρειο) μεσω των ριζων. Μην ξεχναμε ότι οι ριζες ερχονται σε επαφη με αυτές τις επιφανειες με αποτελεσμα να οξειδωνουν/απορροφουν τα θρεπτικα στοιχεια και τα υλικα <αναπνεουν>.
Ενα τμηματικο <οργωμα> του υποστρωματος αποτρεπει (γενικα) φαινομενα συμπυκνωσης..
Τωρα για περισσοτερες αποριες εδώ ειμαστε (αν μπορουμε εννοειται)...