Μετά και την φωτογραφία του Χαλβά δηλώνω πλέον μέγας υποστηρικτής της ευγονικής
.
Και το δικό μου κόπρος είναι, με πολλά ψυχολογικά προβλήματα (λόγω "καλοπέρασης" μάλλον) αλλά με φροντίδα και προδέρμ τα ξεπερνάμε. Ενάμιση χρόνο μετά το σκυλί έχει αρχίσει να δείχνει τον εξαιρετικό του χαρακτήρα (αν και προέρχεται από κ@λ@ρατσες κανίς, γιόρκι κτλ) και η συμπεριφορά της είναι άψογη. Η πρώτη μου δουλειά, ήταν μόλις την πήρα, εξετάσεις - τσιπάρισμα και μετά από 7 μήνες στείρωση (όταν την πήρα είχε κουτάβια 65 ημερών). Δεν έχει χάσει τίποτα από την σπιρτάδα και την όρεξη που είχε και πριν. Προσέχω λίγο παραπάνω τη διατροφή της.
Ακόμα και καθαρόαιμο να έπαιρνα πάλι θα το στείρωνα για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Βέβαια αν ήταν στο χέρι μου θα στείρωνα και πολλούς ανθρώπους αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Χαλβαδούκο καμιά φωτό ακόμα παίζει;