Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από aquaman
Από τη λίγη χημεία που γνωρίζω: τα σκίμερ λειτουργούν γιατί τα μακρο-μόρια τα οποία θέλεις να αφαιρούν από το νερό "προτιμούν" το interface μεταξύ νερού/αέρα. Οι φυσαλίδες που αναδύονται στη στήλη του σκίμερ δημιουργούν τέτοιου είδους interface (συγνώμη δεν ξέρω την αντίστοιχη Ελληνική) και "μαζέυουν" τη βρώμα έτσι (η οποία δεν έιναι μόνο πρωτεϊνική, όπως νόμιζαν παλαιότερα).
|
Ακριβώς! Όταν αναφερόμαστε στη βρώμα, δεν εννοούμε βέβαια τη λάσπη, αλλά στα διάφορα οργανικά στοιχεία που περιέχονται στο νερό, όπως διάφορα ένζυμα, λίπη, διάφορες ενώσεις αλάτων, αμινοξέα, λάδια κ.λ.π. Δεν υπάρχει φυσικός τρόπος να τα αφαιρεσουμε αυτά, εκτός κάποια με την παρουσία των φυτών. Λέγοντας φυτά, εννοείται φυσικά και η άλγη που είναι σιγουρότατο ότι θα αναπτυχθεί στα τοιχώματα και τον πάτο της λίμνης μας. Εξαιρώ εντελώς την αιωρούμενη άλγη, μιας και οξίνει περισσότερο το πρόβλημα.
Τώρα, λίμνες σε εσσωτερικούς χώρους όπου το ηλιακό φως δεν υπάρχει, κρίνω άκρως αναγκαία την ύπαρξη ενός protein skimmer, είτε όζον. Τώρα εκεί έξω, θεωρώ λιγάκι παρατραβιγμένο αυτόν τον εξοπλισμό, χωρίς να θέλω να μειώσω τη σημμασία του ή τις ευεργετικές του ιδιότητες προς την
φίλτρανση γενικότερα.
Μια λίμνη με ελάχιστη κυκλοφορία και οξυγόνωση μπορεί να φέρει σαν αποτέλεσμα, τη δημιουργία του πρωτεινικού φιλμ στην επιφάνεια, όπως συμβαίνει ακριβώς και στα ενυδρεία. Δεν είναι ότι καλύτερο για την υγεία των ψαριών και ιδικότερα στα nishikigoi.