Να πω και γω κάτι(βαζοντας και τον ευατό μου μέσα γιατί το έκανα στην αρχή).Για να πάρουμε ένα αυτοκίνητο,ένα κινητό ,μία τηλεόραση κ.ο.κ ,κάτι άψυχο,κάνουμε έρευνα αγοράς πρωτα,ρωταμε φίλους διαβάζουμε περιοδικά,κτλ.(μήπως το κάνουμε έπειδή αν κάτι πάει στραβά θα πονέσει η τσέπη μας?).Στην αντίθετη περίπτωση με τα ζωντανά πχ για ψάρια λέμε έλα μωρε( 10 ευρώ έχει...) θα το πάρω!Το να λέμε λοιπόν οτι έφαγα το παραμύθι είναι το μόνο εύκολο πράγμα και το ποιο ανώδεινο...Για μένα όσο φταιει ο καταστηματαρχης άλλο τόσο φταιμε και μεις!Ισως και παραπάνω αφου εμείς τους πλησιάζουμε και ζητάμε να αγορασουμε!(πόσο μάλλον οταν μας λεει πως δεν κανει κ επιμένουμε)
φιιλικα Γιώργος
|