Γιατί στην καφετέρια που βγαίναμε με τους γονείς μου όταν ήμουν μικρός είχε ένα τεράστιο αλλά τα ψάρια μέσα δε φαίνονταν ευτυχισμένα... Οπότε από το σχολείο κιόλας πάντα είχα ενυδρειάκι, έστω μια γυάλα!! Η μάνα μου ποτέ δεν τα ήθελε βέβαια
και ψάχνοντας το καλοκαίρι ανακάλυψα πως μου έχει πετάξει κάτι γυαλίτσες τετράγωνες που είχα...
Τώρα έχω στο σπίτι μου δύο, ένα με platy κι ένα με έναν μονομάχο. Του μονομάχου μάλιστα του τραγουδάω και χορεύει!!
Βασικά, αντί να κάθομαι και να κάνω διαλόγους μέσα στο κεφάλι μου μόνος μου, κάθομαι και κοιτάω τα ψάρια, φαντάζομαι τον εαυτό μου σε ένα τόσο ήρεμο περιβάλλον και ξεχνιέμαι, απλά!
