Στρες για μένα είναι ότι αν τα ψαριά παρουσιάσουν ick η ανορεξία μπορεί να οφείλετε στο φόβο (φόβος ως προς το περιβάλλον που ζουν -Προσαρμοστικότητα - επισκεψιμοτητα της λίμνης από αλλά ζώα κτλ).
Σε περίπτωση που τα ψαριά δεν έρχονται προς τα εμάς κρύβονται αλλά είναι υγειές.
Ίσως σημαίνει ότι έχουν εγκλιματιστεί στο νέο περιβάλλον τους και έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν μια νέα, για αυτά συμπεριφορά,της επιβίωσης. Που με των καιρό αν δεν τα παρενοχλούμε, εμείς συχνά, θα φτάσουν σε σημείο να συμπεριφέροντε όπως όλα τα ψαριά του κόσμου.
(αγρια ψαρια)
Αυτό δεν σημαίνει για εμένα σε καμιά περίπτωση στρες. Απλά είναι τρόπος ζωής. Το να έχουν επίγνωση το ότι πρέπει να κρύβονται από φυσικούς εχθρούς.
Ανησυχητική συμπεριφορά είναι αυτή που σίγουρα θα παρουσίαση αρρώστιες.
Είναι λίγο βαριά η λέξη στρές και ίσως λίγο δύσκολο για να την βάλουμε σε ένα καλούπι
Από προσωπική εμπειρία που έχω 2 χρυσόψαρα σε μια μικρή λίμνη
(ακατάλληλη από όλες τις απόψεις
) έχουν μάθει τα ψαριά να κρύβονται όταν πλησιάσει το παραμικρό στην λίμνη.
Υπόψη πίνουν νερο πολλά πουλιά και γάτες. Οπότε ναι θεωρώ ότι τα ψαριά αυτά είναι στρεσαρισμένα εν μέρη με την επισκεψημοτητα. Αλλά παρόλα αυτά έχουν φτάσει σε τριπλάσιο μέγεθος.
Οπότε το ερώτημα εν μέρη για μένα τίθεται υπάρχει φόβος να πεθάνουν?
Να αρρωστησουν?
Η δε θα συμβεί τίποτα από αυτά μια και έχουν εγκλιματιστεί με το περιβάλλον.?
(τα ψαριά θα φύγουν οπότε δεν τίθεται θέμα να μεγαλώσουν και να μην μπορούν να κρυφτούν)
Την απάντηση σε όσα έως τώρα βλέπω εγώ να συμβαίνουν είναι: Oτι τα ψαριά μια και μπήκαν σε πολύ μικρή ηλικία και μικρό μέγεθος. Μετά το στάδιο προσαρμογής τους έχουν γίνει ποιο προσεκτικά και ποιο επιφυλακτικά.
Που για κάποιους μπορεί να σημαίνει ότι τα ψαριά αυτά έχουν μόνιμα στρες.
Αλλά για κάποιους άλλους ότι τα ψαριά αυτά έχουν αντίληψη και ζουν όπως όλα τα ψαριά του κόσμου, που πρέπει να προστατεύσουν την ζωή τους.
Άλλη εκδοχή.
Αν ένα ψάρι δεν τρέχει να κρυφτή όταν μας βλέπει θα είναι ευάλωτο και από ενδεχόμενες επισκέψεις γλαρών-γάτες κτλ. Αν πάλη είναι άγριο
(δεν θεωρώ σωστή την έγνοια στρεσαρισμένο) δε θα το βλέπουμε συχνά αλλά θα καταφέρει να επιβίωση μια χαρά.
Την μια λεμέ ποιο φυσικές συνθήκες στα ψαριά στην λίμνη.
Και από την άλλη γιατί δεν συμπεριφέρεται σαν τα αποβλακωμένα ψαριά που ζουν μέσα στα ενυδρεία.
Νομίζω ότι εν μέρη σκοπός της λίμνης είναι η ζωή να αναπτύσσετε όσο γίνετε ποιο σωστά. Το να μην δώσουμε στα ψαριά σωστές Συνθήκες ώστε να αναπτύξουν αμυντικές συμπεριφορές. Είναι σαν na έχουμε ψαριά όπως είναι αυτά που ζουν μέσα στα ενυδρεία. Κάτι που θεωρώ ότι αρκετοί δε το θέλουν.
Γενικά είναι πως το βλέπει κανείς το θέμα. Τα πράματα είναι
γκρίζα ούτε
άσπρο ούτε
μαύρο.