Για το μέγεθος των δίσκων σε αιχμαλωσία δηλώνω παντελή άγνοια. Οτι παίρνουν μέγεθος με τις αλλαγές νερού είναι αλήθεια - αυτό το διαπίστωσα..
Από εκεί και πέρα, μπορεί να είναι μπούφοι σαν ψάρια αλλά είναι κιχλίδες. Και ναι μεν δεν κυνηγάνε ούτε σκοτώνουν τίποτα άλλο, αλλά μεταξύ τους υπάρχει μία ιεραρχία η οποία τηρείται ο κόσμος να χαλάσει - και ΘΑ χαλάσει αν χρειαστεί.
Για τις κιχλίδες γενικώτερα ισχύει ότι μπαίνουνε στο ενυδρείο όλες μαζί ή πρώτα οι ήμερες και μικρές και μετά οι μεγάλες και άγριες. Το ανάποδο ουδέποτε ευτύχησε.
Το 25 εκατοστών P.managuensis ουδέποτε πείραξε τον 9 μόλις εκατοστών συγκάτοικό του γιατί τον βρήκε μέσα στο ενυδρείο όταν μπήκε. Το ανάποδο απλά δεν γίνεται.
Τα μικρά pollenάκια (4-6 εκατοστά) βρήκαν όταν μπήκαν στο ενυδρείο τους κάτι νεογέννητα Copadichromis (1 εκατοστό) που μας ξέφυγαν όταν το αδειάζαμε. Ουδέποτε ασχολήθηκαν μαζί τους. Μα ουδέποτε. Αντίθετα, όταν έβαλα κάτι SAE 2,5 εκατοστών αφηνίασαν: τα κυνήγησαν, τα λύσσαξαν, τα έφαγαν στο τέλος. Και όλα αυτά σε 10 λεπτά.
Εβαλα τις προάλλες έναν δίσκο (leopard something) που μούδωσε ο Νίκος (Kroud) και ήταν αφεντικό στο ενυδρείο του, μέσα στο δικό μου ενυδρείο το οποίο είχε μικρότερους σε μέγεθος δίσκους. Ε, αυτός ο δίσκος, δύο εβδομάδες τώρα είναι κρυμμένος μέσα στα φυτά και τρώει στα κρυφά.
|