Γεια σου φίλε και συνάδελφε σεντονογράφε aquaman!
1. Όπως έγραψες κι εσύ παραπάνω, το έχω διαβάσει σε διάφορα άρθρα, και το λέει και η ίδια η seachem ότι ο σίδηρος δε θα πρέπει να προστίθεται "μονομιάς", στην αρχή π.χ. της εβδομάδας, αλλά σε πιο συχνή βάση (και σε μικρότερες ποσότητες), καθώς απορροφάται γρήγορα από τα φυτά.. Γι'αυτό και τον δίνει χωριστά από το "γενικό" Flourish, για να διαφοροποιείται η συχνότητα δοσολογίας.. Ήταν στα πλάνα μου, κάποτε, να μαζέψω πληροφορίες για το πόσο γρήγορα απορροφάται το κάθε στοιχείο, για να ξέρουμε, αντιστοίχως, πώς να λιπαίνουμε, αλλά εδώ δεν προλαβαίνουμε άλλα κι άλλα..
2. Αυτή η σύγχηση με τις άλγες και το σίδηρο, νομίζω ότι έχει προκύψει από τη λογική στησίματος ενυδρείων από τους αρχάριους.. Ξεκινάμε, λέμε ότι θέλουμε ζωντανά φυτά, και βάζουμε υπόστρωμα, που ως γνωστόν, έχει τεράστια περιεκτικότητα σε σίδηρο.. Μετά, θέλουμε γρήγορη ανάπτυξη, και προτιμάμε stem plants, που τρέφονται κυρίως από τη στήλη νερού.. Μας δίνουν λοιπόν και ένα κοινό γενικό λίπασμα (που επίσης είναι συνήθως πλούσια σε σίδηρο, και δεν περιέχουν και N, P - και καλά ότι αυτό βοηθάει στην αποφυγή άλγεων, με τη λογική ότι ούτως ή άλλως ο αρχάριος θα έχει υπερβολική ιχθυοφόρτιση), και έτσι καταλήγουμε με τεράστιες υπερσυγκεντρώσεις σιδήρου, που δεν τις μετράμε (γιατί προέχει για τον αρχάριο η αγορά τεστ για τα άλλα - βασικότερα), και τελικά γεμίζουμε με άλγες..
3. Έχε υπ'όψιν ότι δεν αντιδρούν όλα τα φυτά το ίδιο.. Η έλλειψη κάθε στοιχείου χτυπάει πρώτα σε κάποιο φυτό, που είναι πιο ευαίσθητο στο συγκεκριμένο θέμα, και που μπορεί να χρησιμοποιείται ως δείκτης.. Σε μένα, πάντως, σημάδια χλώρωσης έβλεπα πρώτα απ'όλα στους εχινόδωρους..