[in the pond]

Φίλε Βασίλη,
Στο χώρο των ΚΟΙ ή χρυσόψαρων και σε επέκταση των λιμνών, δεν υπάρχει ο όρος "Το νερό φυσικά δεν ήταν διάφανο αλλά δε το έλεγες και χαλιά". Είναι ακριβώς το ίδιο όπως ένα ενυδρείο που έχει προβλήματα λόγω λανθασμένων χειρισμών ή ελλείψεων. Όπως προσπαθούμε να εντοπίσουμε το πρόβλημα στην περίπτωση του ενυδρείου και να το επιλήσουμε σαν ενυδρειακό φόρουμ που είμαστε, έτσι και στην περίπτωση των λιμνών υπάρχει πάντα ο τρόπος να επιλύονται τα προβλήματα. Με μια μεγάλη διαφορά όμως: τα λάθη χρυσοπληρώνονται!

π.χ. αν δεις και δεν σε καλύπτει η αντλία, θα πρέπει να αγοράσεις άλλη μεγαλύτερη. Αν δε σε καλύπτει ο χώρος φύλτρανσης, θα πρέπει να πας ταυτόχρονα και στην περίπτωση έτοιμου φίλτρου της αγοράς. Αν δεν κάνεις μέριμνα να μπορείς να υπερκαλύψεις μεγαλύτερο βιοφορτίο στο μέλλον μετά που θα ακολουθήσει ο γόνος, θα αναγκάζεσαι κάθε χρόνο να αραιώνεις τα ψάρια σου κ.α.

Η λογική του νερού με αιωρούμενη άλγη ανοίκει στην ιστορία και μάλιστα μας παίρνει χρόνια πίσω. Η μόνη περίπτωση όπου εν μέρει επιδιώκεται αυτό είναι μόνο στις περιπτώσεις λιμνών "wildlife ponds" δηλαδή λίμνες άγριας ζωής, που σπάνια τοποθετούνται ψάρια. Την "πατώνουμε" στο φυτό και περιμένουμε την φύση να ολοκληρώσει το έργο.

Με τη λογική που σκέφτεσαι το θέμα του φιλτραρίσματος, δεν θα ξαναμιλήσω γιατί τα έχω πει όλα. Θα βρεις απάντηση μου για το κάθε τι πιο πίσω. Δική σου η λίμνη, όπως θέλεις την κάνεις, ΑΛΛΑ πάντα με δική σου ευθύνη. Δεν μπορώ όμως να συνηγορήσω σε κάτι που στο μέλλον μπορεί να με κατηγορείς, γιατί η λίμνη είναι μεγάλο έργο και βέβαια όχι ενυδρείο.