[Giorgos]

Η απαισιοδοξία μόνο κακό μπορεί να κάνει. Το σωστό θα ήταν να σκεφτόμαστε ρεαλιστικά.

Θα ξεκινήσω με την εμπειρία μου με τις συναντήσεις της Αθήνας.
Όσο γίνονταν οι μηνιαίες συναντήσεις στην καφετέρεια, πάνω κάτω ισχύει αυτό που είπε ο Χαλβάς. Σημειώνω ότι η προσέλευση του κόσμου είχε σταθεροποιηθεί και ξεπεράσει τα 65-70 άτομα! Δείτε τις παλιές φωτογραφίες και θα θυμηθείτε οι παλιότεροι.

Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να μεταφερθούμε σε δικό μας χώρο, μιας και το επέτρεπαν και τα τότε οικονομικά δεδομένα του ΠΣΦΕ, όπου οι συναντήσεις θα γίνονταν τακτικές, εβδομαδιαίες πλέον. Τους πρώτους μήνες είχαμε σταθερά πολλές φορές πάνω από 50 άτομα. Αλλά όπως ειπώθηκε, σταδιακά μειώθηκε η προσέλευση μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να μαζεύονται πλέον ελάχιστα μέλη.

Δεν πιστεύω να φταίει το ότι οι συναντήσεις είναι εβδομαδιαίες. Αλλού εντοπίζω τους λόγους της απαμάκρυνσης του κόσμου, αλλά δεν πρόκεται να το αναπτύξω στο συγκεκριμένο θέμα.

Το θέμα του χώρου του Δήμου, παρόλο που είναι μια πολύ καλή ιδέα, είναι πολύπλοκο. Πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράγοντες και πάντα με το στοιχείο του ρεαλισμού. Η άποψή μου είναι να το συζητήσετε μεταξύ σας σε κάποια συνάντηση ώστε να δείτε καταρχήν πόσοι πραγματικά ενδιαφέρονται και πρόκειται να συμμετέχουν (τώρα που είναι ακόμη ζεστό το θέμα) και προς τα που τείνει η πρόταση τελικά.