Εγώ πάντος από τα ατίθασα φυτά γλύτωσα όταν τα έδεσα με μπετονιά, από το λαιμό σε μια μεγάλη πέτρα. Χαλαρά λίγο, για να υπολογίσω και το μεγάλωμα του λαιμού.
Την πέτρα άλλες φορές την έθαβα εντελώς, ιδίως αν ήταν πλακέ, ή την άφηνα να μισοφαίνετε μέσα από το χαλίκι.
Αυτό το σκέφτηκα την εποχή του "σκοταδισμού", μετά τα έβαζα με το γλαστράκι, και μετά ήρθα στο GAB
Αλλά ακόμα το εφαρμόζω το κόλπο με την πέτρα για σιγουριά (μεγάλες ανακατωσούρες τα γκουράμι)