Τόλη, αν και εγώ έβαλα την φωτό σαν παράδειγμα του ονειρικού μου ενυδρείου, ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ απόλυτα μαζί σου.
Αν προσέξεις, αυτό που προτείνεις σαν πιο φυσικό, μια πλαγιά δηλαδή, είναι ακριβώς αυτό που προσπαθώ να πετύχω στο δικό μου.
(γι'αυτό και του έδωσα 100 πόντους βάθος)
Και σε καταλαβαίνω από την σκοπιά σου, αλλά προσπάθησε να σκεφτείς ότι όσοι ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο είδος, δεν προσπαθούμε απαραίτητα να πετύχουμε ένα αισθητικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα για κάποιον που δεν ασχολείται με το reef. Προσπαθούμε μάλλον
α) να κρατήσουμε ζωντανό έναν από τους πιο δύσκολους οργανισμούς στη φύση, που πεθαίνει πανεύκολα στη φύση από μία μικρή μόλυνση ή μία μικρή μεταβολή της θερμοκρασίας.
β) να το αναπτύξουμε - να πάρει μπρος και να αρχίσει να μεγαλώνει
γ) να επιταχύνουμε την ανάπτυξή του
δ) να το αναπαραγάγουμε
Εκεί είναι ΙΜΗΟ η ομορφιά αυτής της προσπάθειας. Πολλές παράμετροι υπό πολλή αυστηρή παρακολούθηση (pH, Ca, Alk, Mg, Sr, I, αλατότητα, θερμοκρασία, etc.) και μία προοδευτική ανάπτυξη στα κλαδιά μας... Συμβατότητα στα είδη, συνεχή παρατήρηση...
Από αυτήν και μόνο την άποψη, ο Ιταλός, στα μάτια ενός ρηφά και μόνο, ε - είναι Θεός !
ΙΜΗΟ....
|