Επιτέλους το πρώτο πετυχημένο ζευγάρι!
Προηγήθηκε τάισμα με Atison's pro & bloodworms για αρκετές μέρες, καθώς και προετοιμασία του breeding tank (almond leaves, φυτά).
14/04 Εισαγωγή της θηλυκιάς στο breeding tank.
15/04 Θηλυκιά σε απομόνωση (εντός του ενυδρείου), εισαγωγή του αρσενικού στο breeding. Το ίδιο βράδυ απελευθερώθηκε η θηλυκιά, λίγο πριν κλείσει το φως.
16/4 Το βράδυ είδαμε τα πρώτα αυγά. Δεν είμασταν σίγουροι ότι ήταν και τα τελευταία, οπότε αφήσαμε τη θηλυκιά στο ενυδρείο και κατά τη διάρκεια της νύχτας. (Από αυτή τη νύχτα και μετά το φως παρέμεινε ανοιχτό)
17/4 Απομάκρυνση της θηλυκιάς.
18/4 Το βράδυ φανηκαν οι πρώτες ουρές
20/4 Απομάκρυνση του αρσενικού.
Η θηλυκιά (περίπου 7-8 μηνών) δεν είχε ξαναγεννήσει ποτέ, αν θυμάμαι καλά νομίζω το ίδιο και ο αρσενικός (Περίπου 12 μηνών? Mariel help!). Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν έκανε πολλά αυγά. Ο πατέρας πάντως τα φρόντισε με υπομονή για όσο χρειάστηκε αν και κάθε μέρα που περνούσε μας φαίνονταν και πιο λίγα. Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που μείνανε μόνα τους αφού αρχίσανε να κολυμπάνε οριζόντια. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι πριν λίγες ώρες αναρωτιόμασταν αν έμεινε τελικά κανένα γιατί δεν βλέπαμε τίποτα μέσα στο ενυδρείο... Μέχρι που ανακαλύψαμε τον μικρούλη της φωτογραφίας

Υπάρχουν σίγουρα τουλάχιστον άλλα δύο. Ελπίζουμε να είναι περισσότερα και απλά να μην τα βλέπουμε. Αλλιώς με 3 μωρά και με τα ποσοστά επιβίωσης που υπάρχουν συνήθως... είναι μάλλον λίγο σκούρα τα πράγματα!
Όπως και νά'χει το ζευγάρι τα πήγε αρκετά καλά (δεν υπήρξε σχεδόν καθόλου βία), οπότε σκεφτόμαστε να ξαναδοκιμάσουμε μόλις συνέλθουν και μάθουμε τι απέγιναν τα τωρινά τους μικρά.
Στη δεύτερη φωτό βλέπετε τη μαμά. Σας χρωστάμε φωτό του μπαμπά.
Γιώργος-Ειρήνη